Częste pytania na temat cyfrowego euro

Aktualizacja 14 lutego 2024

1. Dlaczego Europa miałaby potrzebować cyfrowego euro?

Cyfryzacja zmienia sposoby dokonywania płatności. Coraz rzadziej płaci się gotówką, a pandemia koronawirusa (COVID‑19) przyspieszyła tempo przechodzenia na zakupy internetowe i płatności cyfrowe. Cyfrowe euro byłoby elektronicznym odpowiednikiem gotówki dla scyfryzowanego świata. Dzięki niemu konsumenci mogliby używać, obok banknotów i monet, pieniądza banku centralnego w formie cyfrowej.

Cyfrowe euro uprościłoby życie codzienne, ponieważ dałoby nam coś, co aktualnie nie istnieje: cyfrowy środek płatniczy – powszechnie akceptowany w całej strefie euro na potrzeby płatności w sklepach, w internecie i między użytkownikami. Podobnie jak gotówka cyfrowe euro byłoby wolne od ryzyka, ogólnodostępne i łatwe w użyciu, a korzystanie z niego w podstawowym zakresie byłoby bezpłatne.

Ponadto cyfrowe euro wzmacniałoby autonomię strategiczną i niezależność monetarną strefy euro, ponieważ zwiększałoby wydajność europejskiego ekosystemu płatności jako całości, wspierałoby innowacje i podnosiłoby odporność na potencjalne cyberataki i zakłócenia techniczne, np. awarie zasilania.

Więcej o tym, dlaczego cyfrowe euro jest potrzebne

2. Jak cyfrowe euro mogłoby wzmacniać autonomię strategiczną Europy?

Cyfrowe euro byłoby ogólnoeuropejskim rozwiązaniem płatniczym dostępnym w całej strefie euro i obsługiwanym w Europie. Mogłoby więc pomóc zmniejszyć zależność Europy od prywatnych dostawców usług płatniczych spoza kontynentu i jednocześnie stanowić przeciwwagę dla ich dominującej pozycji rynkowej. Ponadto dzięki cyfrowemu euro europejska branża płatnicza stałaby się bardziej konkurencyjna i innowacyjna, ponieważ powstałaby platforma ułatwiająca dostawcom usług płatniczych oferowanie własnych ogólnoeuropejskich rozwiązań.

Ogólnie rzecz biorąc, powodzenie cyfrowego euro mogłoby sprawić, że Europa zostałaby światowym liderem w dziedzinie finansów cyfrowych i cyfrowego pieniądza banków centralnych.

3. Czy cyfrowe euro miałoby zastąpić gotówkę?

Nie, cyfrowe euro nie zastąpiłoby gotówki, tylko byłoby jej uzupełnieniem. Euro w formie cyfrowej, funkcjonujące obok gotówki, stanowiłoby odpowiedź na coraz większą preferencję konsumentów do szybkich i bezpiecznych płatności cyfrowych. Gotówka nadal byłaby dostępna w strefie euro, tak samo jak inne używane obecnie prywatne elektroniczne środki płatnicze.

4. Czy cyfrowe euro byłoby alternatywną walutą w ramach Eurosystemu?

Nie. Cyfrowe euro byłoby kolejnym środkiem płatniczym umożliwiającym płacenie w euro – naszej wspólnej walucie – na terenie Europy. Byłoby wymienialne na banknoty w stosunku jeden do jednego. Cyfrowe euro stanowiłoby odpowiedź na rosnącą preferencję konsumentów i firm do płatności cyfrowych.

5. Na jakim etapie jest obecnie projekt poświęcony cyfrowemu euro?

Po zakończeniu dwuletniego etapu prac analitycznych Rada Prezesów EBC postanowiła przejść do etapu przygotowawczego, który rozpoczął się 1 listopada 2023.

Etap przygotowawczy będzie składać się z dwóch faz. Pierwsza rozpoczęła się 1 listopada 2023 i potrwa dwa lata. Na podstawie jej rezultatów oraz postępów procesu legislacyjnego Rada Prezesów podejmie potem decyzję, czy przejść do fazy drugiej, oraz określi jej zakres i czas trwania.

Celem całego tego etapu jest dalszy rozwój cyfrowego euro oraz jego testowanie, zgodnie z rozwiązaniami koncepcyjnymi i wymogami technicznymi określonymi podczas etapu prac analitycznych.

Etap przygotowawczy umożliwiłby prowadzenie dogłębnych analiz, testów, prac eksperymentalnych oraz konsultacji z zainteresowanymi stronami, które mają służyć temu, by cyfrowe euro spełniało najwyższe standardy jakości, bezpieczeństwa i funkcjonalności.

Rozpoczęcie etapu przygotowawczego jest ważnym krokiem, ale nie przesądza o decyzji Rady Prezesów co do emisji cyfrowego euro. Tę kwestię będzie można rozważyć dopiero po uchwaleniu odpowiednich przepisów.

6. Jak uczestniczą w tym procesie europejscy ustawodawcy?

28 czerwca 2023 Komisja Europejska przedstawiła projekt wniosku ustawodawczego w sprawie potencjalnej emisji cyfrowego euro. Te przepisy mają zagwarantować, by ewentualne przyszłe cyfrowe euro dało konsumentom i firmom dodatkową możliwość dokonywania płatności cyfrowych w całej strefie euro za pomocą powszechnie akceptowanej, taniej, bezpiecznej i odpornej formy pieniądza publicznego.

Oba procesy – legislacyjny i projektowy – będą prowadzone równolegle, tak aby Eurosystem mógł niezwłocznie przystąpić do emisji cyfrowego euro, jeśli i kiedy taka decyzja będzie zasadna po uchwaleniu ram prawnych dotyczących cyfrowego euro.

Eurosystem rozważy wszelkie konieczne zmiany w projekcie cyfrowego euro wynikające z obrad ustawodawczych. EBC jest też gotów w razie potrzeby zapewniać podczas procesu legislacyjnego wsparcie i informacje techniczne.

Rada Prezesów EBC zadecyduje, czy wprowadzić cyfrowe euro, dopiero po tym, jak akt ustawodawczy zostanie uchwalony.

7. Kto uczestniczy w projekcie poświęconym cyfrowemu euro?

Eurosystem – czyli EBC i krajowe banki centralne ze strefy euro – musi dopilnować, by cyfrowe euro spełniało potrzeby użytkowników. Dlatego blisko współpracuje i prowadzi regularny dialog z podmiotami kształtującymi politykę, ustawodawcami, uczestnikami rynku i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. Nieocenione były też badania fokusowe, pełniące rolę forów, na których uczestnicy mogli bezpośrednio przedstawiać swoje poglądy i preferencje.

Dialog odbywa się na różnych platformach, m.in. w ramach Rady ds. Płatności Detalicznych w Europie, czyli forum zrzeszającego wszystkie zainteresowane strony na rynku płatności pod przewodnictwem EBC, oraz grupy doradczej ds. rynku, składającej się z ekspertów, którzy podczas etapu prac analitycznych zajmowali się kwestiami związanymi z projektem i dystrybucją cyfrowego euro.

Ponadto EBC regularnie uczestniczy w posiedzeniach Eurogrupy, w których biorą udział ministrowie finansów z państw strefy euro, i występuje przed Parlamentem Europejskim, by przedstawić europejskim decydentom najnowsze informacje o projekcie. Urządza również seminaria dla europejskich organizacji społeczeństwa obywatelskiego, żeby poznać ich poglądy.

8. Kto mógłby korzystać z cyfrowego euro?

Zgodnie z wnioskiem ustawodawczym przedstawionym przez Komisję Europejską cyfrowe euro byłoby dostępne dla osób fizycznych, firm i organów publicznych, które mają – na stałe lub tymczasowo – miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim należącym do strefy euro.

Dostęp do cyfrowego euro mogłyby mieć także osoby, które podróżują do strefy euro w celach prywatnych lub zawodowych lub miały w przeszłości miejsce zamieszkania lub siedzibę w kraju strefy euro.

Ponadto osoby fizyczne, firmy i organy publiczne mające miejsce zamieszkania lub siedzibę poza strefą euro mogłyby uzyskać dostęp do cyfrowego euro, otwierając konto w cyfrowym euro u dostawcy usług płatniczych, który ma siedzibę lub prowadzi działalność w kraju należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego^[1] lub w państwie trzecim, co podlegałoby umowie zawartej uprzednio między Unią a takimi państwami trzecimi lub porozumieniom między EBC a krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich spoza strefy euro i państw trzecich.

9. Dlaczego ludzie mieliby chcieć korzystać z cyfrowego euro?

Cyfrowe euro byłoby rozwiązaniem płatniczym dostosowanym do każdej sytuacji, dostępnym przez cały czas w całej strefie euro. Stanowiłoby powszechnie akceptowany cyfrowy środek płatniczy, którego konsumenci mogliby używać do płatności w sklepach, w internecie i między użytkownikami. Korzystanie z niego w takim zakresie byłoby bezpłatne. Cyfrowe euro umożliwiłoby ludziom dokonywanie płatności cyfrowych przy użyciu publicznego środka płatniczego. Ponadto byłoby dostępne zarówno online, jak i offline.

Cyfrowe euro byłoby zaprojektowane tak, by zapewniać wyższy stopień ochrony prywatności niż inne metody płatności cyfrowych. Eurosystem nie mógłby identyfikować użytkowników na podstawie ich płatności. Przy płatnościach w cyfrowym euro w trybie offline szczegóły transakcji byłyby znane tylko zleceniodawcom i odbiorcom.

Cyfrowe euro byłoby również bezpieczne i łatwe w użyciu. Sprzyjałoby także włączeniu społecznemu pod względem finansów cyfrowych, ponieważ zapewniałoby, aby nikt nie został pominięty. Cyfrowe euro spełniałoby potrzeby osób z niepełnosprawnościami i ludzi, którzy nie mają dostępu do konta bankowego lub którym brakuje umiejętności cyfrowych czy finansowych.

W celu zapewnienia, by cyfrowe euro funkcjonowało i było dostępne w całej strefie euro, projekt wniosku ustawodawczego przedstawiony przez Komisję Europejską przewiduje nałożenie na sprzedawców obowiązku akceptowania cyfrowego euro oraz zobowiązanie nadzorowanych pośredników do zapewniania swoim klientom dostępu do cyfrowego euro.

10. Jakie korzyści cyfrowe euro przyniosłoby sprzedawcom?

Cyfrowe euro byłoby prawdziwie ogólnoeuropejskim rozwiązaniem, akceptowanym w całej strefie euro. Stanowiłoby łatwiejszą w obsłudze i tańszą alternatywę dla opcji dostępnych w ramach rozdrobnionego obecnie sektora płatności, z którym mają do czynienia sprzedawcy. Dzięki cyfrowemu euro zyskaliby oni mocniejszą pozycję, by negocjować warunki z dostawcami usług płatniczych, mogliby więc obniżyć swoje koszty. Obniżenie kosztów mogłoby potem zostać przeniesione na klientów.

Za sprawą cyfrowego euro sprzedawcy mogliby także uzyskać wyższe współczynniki konwersji. Ma to duże znaczenie dla sklepów internetowych. Gdy klienci znają instrument płatniczy, jest mniej prawdopodobne, że zrezygnują z zakupu. Ponadto cyfrowe euro pozwoliłoby sprzedawcom otrzymywać płatności natychmiastowo bez żadnych dodatkowych kosztów.

11. Jakie korzyści cyfrowe euro przyniosłoby pośrednikom?

Nadzorowani pośrednicy, np. banki, pełniliby kluczową rolę w dystrybucji cyfrowego euro. Byliby głównym punktem kontaktowym dla osób fizycznych, sprzedawców i firm w sprawach związanych z cyfrowym euro oraz realizowaliby wszystkie usługi dla użytkowników końcowych.

Dzięki cyfrowemu euro pośrednicy mogliby obejmować bezpośrednim zasięgiem całą strefę euro. Zupełnie inaczej jest w przypadku innowacji wprowadzanych przez podmioty prywatne, które zwykle koncentrują się na konkretnych rynkach krajowych. Cyfrowe euro mogłoby zatem służyć pośrednikom jako platforma do dalszych innowacji i konkurencji na rosnących rynkach handlu elektronicznego i płatności cyfrowych w całej strefie euro.

Cyfrowe euro otwierałoby także przed pośrednikami dodatkowe możliwości biznesowe. Przykładowo, zgodnie z propozycją Eurosystemu, jeśli sprzedawcy spoza strefy euro chcieliby używać cyfrowego euro, musieliby mieć konto u dostawcy usług płatniczych ze strefy euro.

Ponadto model kompensacyjny dotyczący cyfrowego euro, w kształcie przewidywanym obecnie w projekcie wniosku ustawodawczego Komisji Europejskiej, stwarza zachęty gospodarcze dla pośredników porównywalne z tymi, jakie dają inne cyfrowe środki płatnicze. Pod tym względem cyfrowe euro otwiera pośrednikom możliwości w zakresie inwestowania w dodatkowe usługi o wartości dodanej dla swoich klientów.

12. Czy ludzie musieliby płacić za korzystanie z cyfrowego euro?

Cyfrowe euro byłoby dobrem publicznym. Zainteresowane osoby mogłyby więc korzystać z niego w podstawowym zakresie bezpłatnie.

Niemniej nadzorowani pośrednicy, w tym banki, mogliby wykorzystać podstawowe funkcje cyfrowego euro jako punkt wyjścia do opracowania własnych platform i rozwiązań. Następnie mogliby potencjalnie oferować klientom usługi o wartości dodanej za opłatą.

13. Jak działałoby cyfrowe euro?

Cyfrowe euro umożliwiałoby konsumentom dokonywanie bezpiecznych płatności natychmiastowych w sklepach stacjonarnych i internetowych oraz między użytkownikami w każdym kraju strefy euro i niezależnie od tego, u którego dostawcy usług płatniczych mają konto. EBC bada teraz, jak mogłoby to funkcjonować w praktyce.

Przykładowo Eurosystem stworzyłby specjalną aplikację na potrzeby cyfrowego euro, do której wszyscy mieliby równy dostęp. Inne rozwiązanie polegałoby na tym, że pośrednicy, w tym banki, mogliby włączyć usługi związane z cyfrowym euro do swoich istniejących aplikacji, które klienci już znają. W każdym razie osoby, które nie mają dostępu do konta bankowego lub urządzeń cyfrowych, także mogłyby płacić w cyfrowym euro, używając fizycznej karty wydawanej przez publicznych pośredników, np. urzędy pocztowe.

W każdym razie cyfrowe euro miałoby funkcje zarówno online, jak i offline, na wypadek sytuacji ograniczonej łączności. Przy płatnościach w cyfrowym euro w trybie offline szczegóły transakcji byłyby znane tylko zleceniodawcom i odbiorcom.

Więcej informacji o tym, jak działałoby cyfrowe euro

14. Jak będzie chroniona prywatność użytkowników cyfrowego euro?

Ochrona prywatności jest jednym z najważniejszych założeń koncepcyjnych cyfrowego euro. Eurosystem nie jest zainteresowany danymi osobowymi dotyczącymi płatności ani zwyczajami płatniczymi użytkowników. Nie mógłby identyfikować użytkowników na podstawie ich transakcji.

Cyfrowe euro pozwalałoby ludziom dokonywać płatności online bez udostępniania swoich danych podmiotom zewnętrznym, z wyjątkiem informacji koniecznych do zapobiegania nielegalnym działaniom, zgodnie z europejskimi regulacjami.

Jeszcze wyższy stopień ochrony prywatności zapewniałyby płatności w cyfrowym euro w trybie offline. Szczegóły transakcji byłyby znane tylko zleceniodawcom i odbiorcom.

15. Jak EBC mógłby sprawić, by cyfrowe euro sprzyjało włączeniu społecznemu?

Cyfrowe euro byłoby dobrem publicznym, tak jak obecnie banknoty i monety – ale w formie cyfrowej.

Zainteresowane osoby mogłyby korzystać z cyfrowego euro w podstawowym zakresie bez opłat, za pomocą aplikacji mobilnej lub fizycznej karty. W wypadku ograniczonej łączności cyfrowego euro można by używać także offline.

Projekt aktu ustawodawczego przedstawiony przez Komisję Europejską stanowi, że instytucje kredytowe zajmujące się dystrybucją cyfrowego euro byłyby zobowiązane świadczyć podstawowe usługi płatnicze związane z cyfrowym euro na żądanie swoich klientów.

Ponadto w celu zagwarantowania, by każdy – w tym osoby z niepełnosprawnościami lub ograniczeniami funkcjonalnymi, osoby, którym brakuje umiejętności cyfrowych, oraz ludzie starsi – mógł dokonywać płatności w cyfrowym euro, w poszczególnych krajach strefy euro zostaną wskazane podmioty publiczne, np. urzędy pocztowe. Te podmioty bezpłatnie zapewniałyby osobom zagrożonym wykluczeniem społecznym pod względem finansów cyfrowych wsparcie i dostęp do usług związanych z cyfrowym euro, m.in. bezpośrednio udzielałyby pomocy oraz oferowałyby specjalne wsparcie przy otwieraniu konta w cyfrowym euro i korzystaniu ze wszystkich podstawowych usług związanych z cyfrowym euro. Bezpłatny dostęp do podstawowych usług związanych z cyfrowym euro mogłyby mieć także osoby, które nie mają konta bankowego.

Ponadto szczególna uwaga zostanie poświęcona włączaniu słabszych grup społecznych, takich jak ludzie nieposiadający stałego adresu zamieszkania, osoby ubiegające się o azyl czy beneficjenci ochrony międzynarodowej.

Cyfrowe euro byłoby zaprojektowane tak, by spełniać potrzeby wszystkich ludzi i nie pomijać nikogo.

16. Czy cyfrowe euro byłoby pieniądzem programowalnym?

Cyfrowe euro w żadnym wypadku nie byłoby pieniądzem programowalnym.

Pieniądz programowalny to cyfrowa forma pieniądza, której używa się w wyznaczonym wcześniej celu, podobnie jak bonu. Obowiązują ograniczenia co do tego, gdzie, kiedy i u jakich podmiotów można z takiego pieniądza korzystać.

Jak przewidziano we wniosku ustawodawczym dotyczącym cyfrowego euro przedstawionym przez Komisję Europejską, cyfrowe euro nie byłoby pieniądzem programowalnym, ale zainteresowani użytkownicy mogliby korzystać z funkcji zautomatyzowanych płatności. Przykładowo użytkownik mógłby ustanowić automatyczną comiesięczną płatność, żeby dokonywać natychmiastowych transferów cyfrowego euro na rzecz członków rodziny lub przyjaciół.

17. Czy pośrednicy otrzymywaliby wynagrodzenie za dystrybucję cyfrowego euro?

Eurosystem proponuje model kompensacyjny, który stwarzałby sprawiedliwe zachęty gospodarcze dla dostawców usług płatniczych, takich jak banki, w celu zrekompensowania kosztów operacyjnych związanych z dystrybucją cyfrowego euro.

Tak jak ma to obecnie miejsce w przypadku innych systemów płatności, dostawcy usług płatniczych udostępniający cyfrowe euro mogliby pobierać opłaty za świadczenie usług od sprzedawców. Przy ustalaniu cen dla sprzedawców i dostawców usług płatniczych obowiązywałby limit, zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej przedstawioną we wniosku ustawodawczym dotyczącym cyfrowego euro.

Tak samo jak w przypadku produkcji i emisji banknotów, koszty stworzenia schematu i infrastruktury cyfrowego euro poniósłby Eurosystem. Ponadto Eurosystem dążyłby do ograniczenia dodatkowych nakładów inwestycyjnych po stronie pośredników przez wykorzystanie w możliwie największym stopniu istniejących już infrastruktur.

18. Czy cyfrowe euro stwarzałoby zagrożenie dla stabilności finansowej przez pominięcie pośrednictwa banków?

Nasz system finansowy – w którego centrum znajduje się system bankowy – działa sprawnie i Eurosystem chce, by banki zachowały swoją kluczową rolę, polegającą na efektywnym zapewnianiu dopływu kredytów do gospodarki realnej.

EBC zminimalizuje wszelkie potencjalne zagrożenia, jakie cyfrowe euro mogłoby stwarzać dla systemu finansowego. Dlatego ilość cyfrowego euro, jaką użytkownicy mogliby utrzymywać na swoich kontach, będzie ograniczona, tak aby nie dochodziło do odpływu depozytów bankowych, nawet w czasach kryzysu.

19. Jak EBC mógłby zagwarantować, by sposób dokonywania płatności w cyfrowym euro był taki sam w całej strefie euro?

Dystrybucją cyfrowego euro w strefie euro zajmowaliby się nadzorowani pośrednicy. W celu zapewnienia harmonijnego wdrożenia Eurosystem opracowuje schemat cyfrowego euro, który obejmuje jednolity zestaw zasad, standardów i procedur na rzecz standaryzacji płatności w cyfrowym euro w całej strefie euro, co zagwarantuje ogólnoeuropejski zasięg.

Ten jednolity zestaw zasad, standardów i procedur tworzy obecnie powołana specjalnie w tym celu grupa, która blisko współpracuje z przedstawicielami rynku, w tym użytkownikami, sprzedawcami detalicznymi i pośrednikami.

20. Jak opracowywany jest jednolity zestaw zasad, standardów i procedur?

Eurosystem utworzył grupę ds. opracowania zbioru zasad dotyczących schematu cyfrowego euro, która ma pomóc w stworzeniu jednolitego zestawu zasad, standardów i procedur dotyczących cyfrowego euro na podstawie informacji uzyskanych od przedstawicieli sektora finansowego, a także konsumentów i sprzedawców.

W skład grupy wchodzą eksperci Eurosystemu i przedstawiciele rynku mający odpowiednie doświadczenie. W swojej pracy opierają się oni na rozwiązaniach koncepcyjnych dotyczących cyfrowego euro, które zostały już zatwierdzone przez Radę Prezesów EBC.

Dodatkowo na potrzeby opracowania zbioru zasad utworzono kilka zespołów tematycznych, które zajmują się określonymi częściami tego zbioru, wymagającymi szczególnej wiedzy fachowej.

21. Jaki będzie zakres zbioru zasad dotyczących cyfrowego euro?

W zbiorze zasad dotyczących cyfrowego euro zostanie określony jednolity zestaw zasad, standardów i procedur, których nadzorowani pośrednicy będą musieli przestrzegać przy udostępnianiu cyfrowego euro. Te zasady, standardy i procedury będą dotyczyć w szczególności:

• funkcjonalnego i operacyjnego modelu cyfrowego euro (np. przepływów od zleceniodawcy do odbiorcy, podstawowych wymogów dla nadzorowanych pośredników, minimalnych standardów obsługi użytkowników itp.);
• modelu uczestnictwa w schemacie cyfrowego euro (np. kryteriów przystąpienia do schematu, obowiązków uczestników itp.);
• technicznych wymogów schematu (np. infrastruktury informatycznej, wdrażania interfejsów programowania aplikacji, standardów technicznych itp.);
• wymogów w zakresie zarządzania ryzykiem;
• zasad zarządzania schematem cyfrowego euro (np. wewnętrznego zarządzania schematem, procesów zarządzania zmianą itp.).

22. Jak cyfrowe euro miałoby się do płatności natychmiastowych?

Obecnie konsumenci rzadko mają możliwość dokonywania elektronicznych płatności natychmiastowych przy transakcjach w sklepach, co oznacza także, że sprzedawcy nie otrzymują należnych pieniędzy od razu. Cyfrowe euro by to zmieniło – wszystkie płatności w cyfrowym euro byłyby realizowane natychmiastowo.

Opracowanie i, po potencjalnym uchwaleniu, wdrożenie jednolitego zestawu zasad, standardów i procedur dotyczących cyfrowego euro oznaczałoby, że rozwiązania w zakresie płatności natychmiastowych mogłyby zostać rozbudowane tak, aby ich zasięg rozciągał się na wszystkie kraje strefy euro. To zmniejszyłoby zależność od prywatnych firm spoza Europy, które obecnie dominują w sektorze płatności.

23. Czy cyfrowe euro byłoby oparte na technologii rozproszonych rejestrów, np. blockchain?

Podczas prac związanych z cyfrowym euro Eurosystem eksperymentuje z różnymi technologiami, co obejmuje rozwiązania zarówno scentralizowane, jak i zdecentralizowane, w tym technologie rozproszonych rejestrów (DLT). Nie podjęto jednak jeszcze ostatecznej decyzji.

24. Czy wprowadzenie cyfrowego euro może spowodować, że płatności w Europie będą bardziej narażone na cyberataki?

Cyfrowe euro, tak samo jak inne infrastruktury cyfrowe, mogłoby stać się celem cyberataków. Żeby ograniczyć to ryzyko, jego konstrukcja opierałaby się na najnowocześniejszych technologiach, dzięki którym powstałoby środowisko odporne na cyberataki i dostosowane do przyszłych wyzwań.

25. Czym cyfrowe euro różniłoby się od stablecoinów i kryptoaktywów?

Cyfrowe euro byłoby pieniądzem emitowanym przez bank centralny – a zatem przez niego gwarantowanym – i skonstruowanym tak, żeby spełniało potrzeby użytkowników. Byłoby więc wolne od ryzyka. Ponadto gwarantowałoby ochronę prywatności i danych. Banki centralne mają obowiązek chronić wartość pieniądza – niezależnie od tego, czy jest on w formie fizycznej czy cyfrowej.

Stabilność i niezawodność stablecoinów ostatecznie zależy od tego, kto je emituje, jak jest on wiarygodny oraz czy można wyegzekwować jego zobowiązanie do utrzymania niezmiennej w czasie wartości. Ponadto emitenci prywatni mogą wykorzystywać dane osobowe do celów komercyjnych.

Natomiast w przypadku kryptoaktywów w ogóle nie można zidentyfikować odpowiedzialnego za nie podmiotu, czyli nie da się egzekwować zobowiązań.