Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex
Dokument 32013O0025
2013/458/EU: Guideline of the European Central Bank of 30 July 2013 amending Guideline ECB/2011/23 on the statistical reporting requirements of the European Central Bank in the field of external statistics (ECB/2013/25)
2013/458/UE: Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego z dnia 30 lipca 2013 r. zmieniające wytyczne EBC/2011/23 w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej (EBC/2013/25)
2013/458/UE: Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego z dnia 30 lipca 2013 r. zmieniające wytyczne EBC/2011/23 w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej (EBC/2013/25)
Dz.U. L 247 z 18.9.2013, str. 38—42
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Obowiązujące
18.9.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 247/38 |
WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
z dnia 30 lipca 2013 r.
zmieniające wytyczne EBC/2011/23 w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej
(EBC/2013/25)
(2013/458/UE)
ZARZĄD EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 3 ust. 1 i 3, art. 5 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3 oraz art. 16,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności art. 4 i 8,
uwzględniając art. 7 wytycznych EBC/2011/23 z dnia 9 grudnia 2011 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej (2),
uwzględniając stanowisko Komitetu ds. Statystyki Europejskiego Systemu Banków Centralnych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W niektórych przypadkach restrykcyjne stosowanie obecnie obowiązującej standardowej metody wyceny udziałów w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, określonej w załączniku III do wytycznych EBC/2011/23, może prowadzić do zniekształcenia międzynarodowej pozycji inwestycyjnej netto. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny mieć możliwość stosowania jednej z innych metod wyceny określonych w szóstym wydaniu podręcznika MFW na temat bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej; w związku z tym należy odpowiednio zmienić wytyczne EBC/2011/23. |
(2) |
Zgodnie z art. 7 wytycznych EBC/2011/23 Zarząd Europejskiego Banku Centralnego (EBC) jest uprawniony do wprowadzania zmian technicznych do załączników do wytycznych EBC/2011/23, pod warunkiem że takie zmiany nie naruszają podstawowej struktury pojęciowej oraz nie wpływają na obciążenia sprawozdawcze jednostek sprawozdających państw członkowskich. |
(3) |
Zmiany załączników wprowadzone niniejszymi wytycznymi są zmianami technicznymi, które nie naruszają podstawowej struktury pojęciowej oraz nie wpływają na obciążenia sprawozdawcze jednostek sprawozdających państw członkowskich, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:
Artykuł 1
Zmiany
W załącznikach II i III do wytycznych EBC/2011/23 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszych wytycznych.
Artykuł 2
Przepisy końcowe
1. Niniejsze wytyczne stają się skuteczne z dniem zawiadomienia o nich krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro.
2. Z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2 wytycznych EBC/2011/23 niniejsze wytyczne stosuje się od dnia 1 czerwca 2014 r.
Artykuł 3
Adresaci
Niniejsze wytyczne skierowane są do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 30 lipca 2013 r.
W imieniu Zarządu EBC
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.
(2) Dz.U. L 65 z 3.3.2012, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II i III wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku II części II i III tabeli 3 otrzymują brzmienie:
|
2) |
w załączniku III pkt 6.1 otrzymuje brzmienie: „6.1. Inwestycje bezpośrednie są związane z sytuacją, w której rezydent danej gospodarki kontroluje lub ma znaczący wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwem będącym rezydentem innej gospodarki. Zgodnie ze standardami międzynarodowymi (BPM6) dowodem istnienia takiego stosunku jest bezpośrednie lub pośrednie posiadanie co najmniej 10 % całkowitej liczby głosów w przedsiębiorstwie będącym rezydentem danej gospodarki przez inwestora będącego rezydentem innej gospodarki. Zgodnie z tym kryterium stosunek inwestycji bezpośredniej może istnieć pomiędzy wieloma wzajemnie powiązanymi przedsiębiorstwami, niezależnie od tego, czy powiązanie to dotyczy jednej czy kilku sieci. Stosunek ten może rozciągać się na spółki zależne, pośrednio zależne i stowarzyszone podmiotu bezpośredniego inwestowania. Po ustaleniu istnienia inwestycji bezpośredniej wszystkie późniejsze przepływy finansowe/pozycje pomiędzy powiązanymi podmiotami wykazuje się jako transakcje/pozycje inwestycji bezpośrednich. Kapitał własny obejmuje udziały kapitałowe w oddziałach, jak również podmiotach zależnych i stowarzyszonych. Reinwestowane zyski obejmują zapis kompensujący dla udziałów inwestora bezpośredniego w dochodach niepodzielonych w formie dywidendy przez podmioty zależne lub powiązane oraz dochody oddziałów nieprzekazane inwestorowi bezpośredniemu i rejestrowane w pozycji „dochody z inwestycji” (zob. 3.2.3). Udziały kapitałowe i zadłużenie z tytułu inwestycji bezpośrednich podlegają dalszemu podziałowi według typu relacji pomiędzy podmiotami oraz według kierunku inwestycji. Można wyróżnić trzy typy stosunku inwestycji bezpośredniej:
W odniesieniu do wyceny pozycji inwestycji bezpośrednich udziały w spółkach giełdowych wycenia się według cen rynkowych. Natomiast udziały w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, wycenia się według wartości księgowej, stosując wspólną definicję obejmującą następujące pozycje księgowe:
W przypadku udziałów kapitałowych w spółkach nienotowanych na giełdzie transakcje zapisywane w rachunku finansowym mogą różnić się od wartości funduszy własnych wycenianych według wartości księgowej rejestrowanych w MPI. Różnice te rejestruje się jako aktualizacje wyceny w wyniku innych zmian cen. W celu zwiększenia spójności wyceny aktywów i pasywów udziały w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, mogą być również wyceniane zgodnie z jedną z innych metod wyceny wskazanych w pkt 7.16 BPM6, o ile spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:
Jeżeli do wyceny udziałów w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, stosowana jest metoda alternatywna, zaleca się, aby podmiot sporządzający MPI poinformował o tej metodzie alternatywnej podmiot sporządzający MPI w kraju kontrahenta oraz współpracował z tym podmiotem w celu zminimalizowania ryzyka dwustronnego asymetrycznego zapisu. Informacje te powinny być przekazywane w ESBC w ramach istniejących uregulowań oraz publikowane w publikacji EBC pt. „European Union balance of payments/international investment position statistical methods”, w której monitoruje się pojęcia, definicje i metody sporządzania stosowane przez państwa członkowskie strefy euro (zgodnie z opisem zawartym w załączniku V). Zaleca się jako dobrą praktykę, aby wszystkie państwa członkowskie zbierały dane dotyczące udziałów oraz reinwestowanych zysków bezpośrednich inwestycji zagranicznych na podstawie badań ankietowych bezpośrednich inwestycji zagranicznych przeprowadzanych co najmniej raz do roku (1). |
(1) Należy zaprzestać następujących niewłaściwych praktyk: (i) pozostawiania podmiotom sprawozdającym możliwości wyboru kryterium wyceny (wartości rynkowej lub wartości księgowej); (ii) stosowania metody stałej inwentaryzacji/kumulacji dla transakcji bilansu płatniczego do wyliczania pozycji.”.