15.8.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 218/20

---

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΉΡΙΑ ΓΡΑΜΜΉ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΚΕΝΤΡΙΚΉΣ ΤΡΆΠΕΖΑΣ

της 2ας Αυγούστου 2012

σχετικά με συμπληρωματικά προσωρινά μέτρα όσον αφορά τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης του Ευρωσυστήματος και την καταλληλότητα των ασφαλειών και σχετικά με την τροποποίηση της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2007/9

(ΕΚΤ/2012/18)

(2012/476/ΕΕ)

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 127 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση,

Έχοντας υπόψη το καταστατικό του ευρωπαϊκού συστήματος κεντρικών τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και ιδίως το άρθρο 3.1 πρώτη περίπτωση και τα άρθρα 5.1, 12.1, 14.3 και 18.2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 18.1 του καταστατικού του ευρωπαϊκού συστήματος κεντρικών τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών με νόμισμα το ευρώ (εφεξής οι «ΕθνΚΤ») μπορούν να διενεργούν πιστοδοτικές και πιστοληπτικές πράξεις με πιστωτικά ιδρύματα και άλλους φορείς της αγοράς, με επαρκή ασφάλεια προκειμένου για δάνεια. Οι γενικοί όροι υπό τους οποίους η ΕΚΤ και οι ΕθνΚΤ δέχονται να συμμετέχουν σε πιστοδοτικές και πιστοληπτικές πράξεις του Ευρωσυστήματος, περιλαμβανομένων των κριτηρίων καθορισμού της καταλληλότητας των ασφαλειών για τις εν λόγω πράξεις, προβλέπονται στο παράρτημα I της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14, της 20ής Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με τα μέσα και τις διαδικασίες νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος (1).

(2)

Στις 8 Δεκεμβρίου 2011 και στις 20 Ιουνίου 2012 το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε τη λήψη πρόσθετων μέτρων ενισχυμένης πιστωτικής στήριξης, με σκοπό τη στήριξη των τραπεζικών χορηγήσεων και της ρευστότητας στην αγορά χρήματος στη ζώνη του ευρώ, περιλαμβανομένων των μέτρων που προβλέπονται στην απόφαση ΕΚΤ/2011/25, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με συμπληρωματικά προσωρινά μέτρα όσον αφορά τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης του Ευρωσυστήματος και την καταλληλότητα των ασφαλειών (2). Πέραν τούτου, οι αναφορές στον συντελεστή αποθεματικών, τις οποίες περιέχει η κατευθυντήρια γραμμή ΕΚΤ/2007/9, της 1ης Αυγούστου 2007, σχετικά με τη νομισματική στατιστική και τη στατιστική χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και αγορών (3), θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1745/2003 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 12ης Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με την εφαρμογή υποχρεωτικών ελάχιστων αποθεματικών (ΕΚΤ/2003/9) (4), οι οποίες εισήχθησαν με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1358/2011 (5).

(3)

Οι ΕθνΚΤ δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να δέχονται ως ασφάλεια για πιστοδοτικές πράξεις του Ευρωσυστήματος επιλέξιμες τραπεζικές ομολογίες εγγυημένες από κράτος μέλος το οποίο τελεί υπό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης / του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή από κράτος μέλος του οποίου η πιστοληπτική αξιολόγηση δεν πληροί το επίπεδο αναφοράς (benchmark) του Ευρωσυστήματος βάσει του οποίου τεκμηριώνεται η συμμόρφωση με την ελάχιστη απαίτηση περί υψηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης του Ευρωσυστήματος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση ΕΚΤ/2011/25.

(4)

Η απόφαση ΕΚΤ/2011/25 αναθεώρησε την εξαίρεση από την απαγόρευση σχετικά με τους στενούς δεσμούς που προβλέπεται στην ενότητα 6.2.3.2 του παραρτήματος I της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14 όσον αφορά εγγυημένες από κυβερνήσεις τραπεζικές ομολογίες οι οποίες έχουν εκδοθεί από αντισυμβαλλόμενους και χρησιμοποιούνται ως ασφάλειες από τους ίδιους

(5)

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και εφόσον λαμβάνεται εκ των προτέρων η έγκριση του διοικητικού συμβουλίου, θα πρέπει να επιτρέπεται σε αντισυμβαλλόμενους που συμμετέχουν στις πιστοδοτικές και πιστοληπτικές πράξεις του Ευρωσυστήματος να αυξάνουν τα επίπεδα της ίδιας χρήσης εγγυημένων από κυβερνήσεις τραπεζικών ομολογιών τις οποίες διέθεταν στις 3 Ιουλίου 2012. Οι αιτήσεις εκ των προτέρων έγκρισης που υποβάλλονται στο διοικητικό συμβούλιο πρέπει να συνοδεύονται από σχέδιο χρηματοδότησης.

(6)	Η απόφαση ΕΚΤ/2011/25 πρέπει να αντικατασταθεί από την παρούσα κατευθυντήρια γραμμή, η οποία θα πρέπει να ενσωματωθεί από τις ΕθνΚΤ στις συμβατικές ή κανονιστικές τους ρυθμίσεις.

(7)	Τα συμπληρωματικά μέτρα που καθορίζονται στην παρούσα κατευθυντήρια γραμμή θα πρέπει να τύχουν προσωρινής εφαρμογής, έως ότου το διοικητικό συμβούλιο κρίνει ότι παύουν να είναι απαραίτητα, προκειμένου να διασφαλιστεί η κατάλληλη λειτουργία του μηχανισμού μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΓΡΑΜΜΗ:

Άρθρο 1

Συμπληρωματικά μέτρα όσον αφορά τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης και την καταλληλότητα των ασφαλειών

1.   Οι κανόνες διενέργειας των πράξεων νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος και τα κριτήρια καταλληλότητας των ασφαλειών που καθορίζονται στην παρούσα κατευθυντήρια γραμμή εφαρμόζονται σε συνδυασμό με την κατευθυντήρια γραμμή ΕΚΤ/2011/14.

2.   Σε περίπτωση διαφορών μεταξύ της παρούσας κατευθυντήριας γραμμής και της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14, όπως αυτή ενσωματώνεται από τις ΕθνΚΤ σε εθνικό επίπεδο, κατισχύει η πρώτη. Οι ΕθνΚΤ εξακολουθούν να εφαρμόζουν αυτούσιες όλες τις διατάξεις της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14, εκτός αν άλλως προβλέπεται στην παρούσα κατευθυντήρια γραμμή.

Άρθρο 2

Δυνατότητα τερματισμού ή τροποποίησης πράξεων πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης

Με απόφασή του το Ευρωσύστημα μπορεί να επιτρέπει υπό όρους σε αντισυμβαλλομένους να μειώνουν το ποσό ορισμένων πράξεων πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης ή να τερματίζουν τις εν λόγω πράξεις πριν από την εκάστοτε προβλεπόμενη λήξη τους. Οι όροι αυτοί δημοσιεύονται στην ανακοίνωση της σχετικής δημοπρασίας ή σε οποιαδήποτε άλλη μορφή κρίνεται κατάλληλη από το Ευρωσύστημα.

Άρθρο 3

Αποδοχή ορισμένων πρόσθετων τίτλων που προέρχονται από τιτλοποίηση

1.   Εκτός από τους προερχόμενους από τιτλοποίηση τίτλους που προβλέπονται στο κεφάλαιο 6 του παραρτήματος I της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14, επιλέξιμοι ως ασφάλειες για πράξεις νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος είναι και όσοι τέτοιοι τίτλοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις πιστοληπτικής αξιολόγησης σύμφωνα με την ενότητα 6.3.2 του παραρτήματος I της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14, αλλά κατά τα λοιπά πληρούν όλα τα κριτήρια καταλληλότητας που ισχύουν για προερχόμενους από τιτλοποίηση τίτλους σύμφωνα με την ίδια κατευθυντήρια γραμμή, υπό τον όρο ότι, κατά την έκδοσή τους και ανά πάσα στιγμή κατόπιν αυτής, οι εν λόγω τίτλοι έχουν λάβει δύο αξιολογήσεις επιπέδου τουλάχιστον «ΒΒΒ» (6). Πρέπει επίσης να πληρούν τους ακόλουθους όρους:

α)

τα περιουσιακά στοιχεία που εξασφαλίζουν τους εν λόγω τίτλους και παράγουν εισοδηματική ροή ανήκουν σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων: i) ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια, ii) δάνεια σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), iii) ενυπόθηκα εμπορικά δάνεια, iv) δάνεια για αγορά αυτοκινήτου, v) χρηματοδοτική μίσθωση και vi) καταναλωτική πίστη·

β)	τα περιουσιακά στοιχεία που παράγουν εισοδηματική ροή δεν ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων·

γ)

τα περιουσιακά στοιχεία που εξασφαλίζουν τους εν λόγω τίτλους και παράγουν εισοδηματική ροή δεν περιλαμβάνουν δάνεια ως προς τα οποία συντρέχει οποιοδήποτε από τα ακόλουθα: i) δεν εξυπηρετούνται κατά τον χρόνο έκδοσης του τίτλου· ii) δεν εξυπηρετούνται κατά τον χρόνο ενσωμάτωσής τους στον τίτλο πριν από τη λήξη του, επί παραδείγματι σε περίπτωση ανταλλαγής ή αντικατάστασης των περιουσιακών στοιχείων που παράγουν εισοδηματική ροή· iii) είναι ή καθίστανται ανά πάσα στιγμή δομημένα, κοινοπρακτικά, ή μοχλευμένα·

δ)	τα έγγραφα της συναλλαγής με αντικείμενο τους εν λόγω τίτλους περιέχουν διατάξεις περί αδιάλειπτης εξυπηρέτησης των δανείων.

2.   Τίτλοι προερχόμενοι από τιτλοποίηση κατά τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1, οι οποίοι έχουν λάβει δύο αξιολογήσεις επιπέδου τουλάχιστον «single A» (7), υπόκεινται σε περικοπή αποτίμησης 16 %.

3.   Τίτλοι προερχόμενοι από τιτλοποίηση κατά τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1, οι οποίοι δεν έχουν λάβει δύο αξιολογήσεις επιπέδου τουλάχιστον «single A», υπόκεινται στις ακόλουθες περικοπές αποτίμησης: α) τίτλοι για τους οποίους παρέχονται ως ασφάλεια ενυπόθηκα εμπορικά δάνεια υπόκεινται σε περικοπή αποτίμησης 32 %, β) όλοι οι άλλοι τίτλοι υπόκεινται σε περικοπή αποτίμησης 26 %.

4.   Αντισυμβαλλόμενος δεν μπορεί να παρέχει ως ασφάλεια τίτλο προερχόμενο από τιτλοποίηση ο οποίος είναι επιλέξιμος βάσει της παραγράφου 1, εάν ο ίδιος ή τρίτος με τον οποίο αυτός έχει στενούς δεσμούς ενεργεί ως φορέας που παρέχει αντιστάθμιση του κινδύνου επιτοκίου σε σχέση με τον εν λόγω τίτλο.

5.   Ορισμένη ΕθνΚΤ μπορεί να δέχεται ως ασφάλεια για πράξεις νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος τίτλους προερχόμενους από τιτλοποίηση, των οποίων τα υποκείμενα περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια ή δάνεια σε ΜΜΕ ή αμφότερα και οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις πιστοληπτικής αξιολόγησης της ενότητας 6.3.2 του παραρτήματος I της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14 και τους όρους των παραγράφων 1 στοιχεία α) έως δ) και της ως άνω παραγράφου 4, αλλά κατά τα λοιπά πληρούν όλα τα κριτήρια καταλληλότητας που ισχύουν για τίτλους προερχόμενους από τιτλοποίηση βάσει της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14 και έχουν λάβει δυο αξιολογήσεις επιπέδου τουλάχιστον «ΒΒΒ». Οι εν λόγω τίτλοι περιλαμβάνουν μόνον όσους έχουν εκδοθεί πριν από τις 20 Ιουνίου 2012, υπόκεινται δε σε περικοπή αποτίμησης 32 %.

6.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου:

1)

στα «ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια» περιλαμβάνονται, εκτός από τα στεγαστικά δάνεια που εξασφαλίζονται από υποθήκη, και εγγυημένα στεγαστικά δάνεια (χωρίς εγγραφή υποθήκης), εφόσον η εγγύηση καταπίπτει αμέσως σε περίπτωση αθέτησης. Η εν λόγω εγγύηση μπορεί να παρέχεται υπό διάφορες μορφές συμβάσεων, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων ασφάλισης, υπό την προϋπόθεση ότι χορηγείται από οργανισμό του δημόσιου τομέα ή από χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που υπόκειται σε δημόσια εποπτεία. Η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του εγγυητή για τους σκοπούς των ως άνω εγγυήσεων πρέπει να αντιστοιχεί στη βαθμίδα 3 της εναρμονισμένης κλίμακας πιστοληπτικής διαβάθμισης του Ευρωσυστήματος καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της συναλλαγής·

2)	ως «μικρή επιχείρηση» και ως «μεσαία επιχείρηση» νοούνται μονάδες, ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή, που ασκούν οικονομική δραστηριότητα, ο δε κύκλος εργασιών της μονάδας ή —εφόσον αυτή αποτελεί τμήμα ενοποιημένου ομίλου— του ενοποιημένου ομίλου υπολείπεται των 50 εκατ. ευρώ·

3)

ο όρος «δάνειο που δεν εξυπηρετείται» συμπεριλαμβάνει περιπτώσεις δανείων στις οποίες έχουν παρέλθει τουλάχιστον 90 ημέρες από το χρόνο κατά τον οποίο η απαίτηση για καταβολή κεφαλαίου ή τόκων καθίσταται ληξιπρόθεσμη και ο οφειλέτης βρίσκεται σε «αθέτηση», σύμφωνα με τα οριζόμενα στο σημείο 44 του παραρτήματος VII της οδηγίας 2006/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων (8), ή όταν εύλογα τίθεται εν αμφιβόλω ότι η ολοσχερής καταβολή θα καταστεί δυνατή·

4)	ως «δομημένο δάνειο» νοείται ρύθμιση που περιλαμβάνει δανειακές απαιτήσεις μειωμένης εξασφάλισης·

5)	ως «κοινοπρακτικό δάνειο» νοείται δάνειο που χορηγείται από ομάδα δανειστών μιας κοινοπραξίας δανεισμού·

6)	ως «μοχλευμένο δάνειο» νοείται δάνειο που χορηγείται σε εταιρεία που έχει ήδη σημαντικά χρέη, π.χ. χρηματοδότηση για σκοπούς εξαγοράς, στο πλαίσιο της οποίας το δάνειο χρησιμοποιείται για την απόκτηση του μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας που αποτελεί και τον οφειλέτη του δανείου·

7)

ως «διατάξεις περί αδιάλειπτης εξυπηρέτησης των δανείων» νοούνται διατάξεις που περιλαμβάνονται στη νομική τεκμηρίωση ενός τίτλου που προέρχεται από τιτλοποίηση και, αφενός, διασφαλίζουν ότι τυχόν αθέτηση εκ μέρους του διαχειριστή δεν συνεπάγεται διακοπή της εξυπηρέτησης, αφετέρου δε περιέχουν αναφορές σε γεγονότα η επέλευση των οποίων έχει ως αποτέλεσμα τον ορισμό εφεδρικού διαχειριστή και την εκπόνηση σχεδίου δράσης υψηλού επιπέδου που περιγράφει σε γενικές γραμμές τα επιχειρησιακά μέτρα που πρέπει να ληφθούν αφότου οριστεί ο εφεδρικός διαχειριστής και τον τρόπο με τον οποίο θα μεταβιβαστεί η διαχείριση των δανείων.

Άρθρο 4

Αποδοχή ορισμένων πρόσθετων δανειακών απαιτήσεων

1.   Οι ΕθνΚΤ μπορούν να δέχονται ως ασφάλεια για πράξεις νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος δανειακές απαιτήσεις που δεν πληρούν τα κριτήρια καταλληλότητας του Ευρωσυστήματος.

2.   Οι ΕθνΚΤ που αποφασίζουν να δεχτούν τις δανειακές απαιτήσεις της παραγράφου 1 θεσπίζουν κριτήρια καταλληλότητας και μέτρα ελέγχου κινδύνων για το σκοπό αυτόν, καθορίζοντας παρεκκλίσεις από τους όρους του παραρτήματος I της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14. Στα εν λόγω κριτήρια καταλληλότητας και τα μέτρα ελέγχου κινδύνων συμπεριλαμβάνεται το κριτήριο κατά το οποίο οι δανειακές απαιτήσεις διέπονται από το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένη η ΕθνΚΤ που θεσπίζει τα ως άνω κριτήρια και μέτρα. Τα κριτήρια καταλληλότητας και τα μέτρα ελέγχου κινδύνων υπόκεινται σε προηγούμενη έγκριση από το διοικητικό συμβούλιο.

3.   Σε εξαιρετικές περιπτώσεις οι ΕθνΚΤ μπορούν, εφόσον προηγηθεί έγκριση από το διοικητικό συμβούλιο, να δέχονται δανειακές απαιτήσεις: α) κατ’ εφαρμογή των κριτηρίων καταλληλότητας και των μέτρων ελέγχου κινδύνων που θεσπίζει άλλη ΕθνΚΤ δυνάμει των παραγράφων 1 και 2, ή β) που διέπονται από το δίκαιο κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο οποίο οι ίδιες είναι εγκατεστημένες.

4.   Μια ΕθνΚΤ μπορεί να παρέχει συνδρομή σε ΕθνΚΤ που δέχεται δανειακές απαιτήσεις δυνάμει της παραγράφου 1 μόνο στο πλαίσιο διμερούς συμφωνίας μεταξύ των εν λόγω ΕθνΚΤ και υπό τον όρο ότι έχει ληφθεί προηγουμένως η έγκριση του διοικητικού συμβουλίου.

Άρθρο 5

Αποδοχή ορισμένων εγγυημένων από κυβερνήσεις τραπεζικών ομολογιών

1.   Οι ΕθνΚΤ δεν υποχρεούνται να δέχονται ως ασφάλεια για πιστοδοτικές πράξεις του Ευρωσυστήματος επιλέξιμες τραπεζικές ομολογίες εγγυημένες από κράτος μέλος το οποίο τελεί υπό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης / του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή από κράτος μέλος του οποίου η πιστοληπτική αξιολόγηση δεν πληροί το επίπεδο αναφοράς (benchmark) του Ευρωσυστήματος, βάσει του οποίου τεκμηριώνεται η συμμόρφωση με την ελάχιστη απαίτηση του Ευρωσυστήματος περί υψηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης όσον αφορά τους εκδότες και εγγυητές εμπορεύσιμων περιουσιακών στοιχείων σύμφωνα με τις ενότητες 6.3.1 και 6.3.2 του παραρτήματος I της κατευθυντήριας γραμμής ΕΚΤ/2011/14.

2.   Οποτεδήποτε οι ΕθνΚΤ αποφασίζουν να μη δέχονται ως ασφάλεια τους τίτλους της παραγράφου 1, ενημερώνουν σχετικά το διοικητικό συμβούλιο.

3.   Αντισυμβαλλόμενοι δεν μπορούν να παρέχουν ως ασφάλεια για πιστοληπτικές πράξεις του Ευρωσυστήματος επιλέξιμες τραπεζικές ομολογίες τις οποίες έχουν εκδώσει οι ίδιοι και οι οποίες είναι εγγυημένες από δημόσιο φορέα του ΕΟΧ που δικαιούται να επιβάλλει φόρους, και τέτοιες ομολογίες εκδοθείσες από οντότητες με τις οποίες αυτοί διατηρούν στενούς δεσμούς, καθ’ υπέρβαση της ονομαστικής αξίας των εν λόγω ομολογιών που έχουν ήδη παρασχεθεί ως ασφάλεια στις 3 Ιουλίου 2012.

4.   Σε εξαιρετικές περιπτώσεις το διοικητικό συμβούλιο μπορεί, με απόφασή του, να χορηγεί παρεκκλίσεις από την απαίτηση της παραγράφου 1. Η αίτηση παρέκκλισης πρέπει να συνοδεύεται από σχέδιο χρηματοδότησης.

Άρθρο 6

Επαλήθευση

Οι ΕθνΚΤ διαβιβάζουν στην ΕΚΤ το αργότερο στις 14 Αυγούστου 2012 τα κείμενα και τα μέσα διά των οποίων προτίθενται να συμμορφωθούν με τις διατάξεις των άρθρων 1 έως 5.

Άρθρο 7

Τροποποίηση της κατευθυντήριας γραμμή ΕΚΤ/2007/9

Στο μέρος 5 του παραρτήματος III, η παράγραφος που έπεται του πίνακα 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Άρθρο 8

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα κατευθυντήρια γραμμή αρχίζει να ισχύει δύο ημέρες μετά την έκδοσή της.

Αρχίζει να εφαρμόζεται από την 14η Σεπτεμβρίου 2012.

Άρθρο 9

Αποδέκτες

Η παρούσα κατευθυντήρια γραμμή απευθύνεται σε όλες τις κεντρικές τράπεζες του Ευρωσυστήματος.

---

(1)  ΕΕ L 331 της 14.12.2011, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 341 της 22.12.2011, σ. 65.

(3)  ΕΕ L 341 της 27.12.2007, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 250 της 2.10.2003, σ. 10.

(5)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1358/2011 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1745/2003 σχετικά με την εφαρμογή υποχρεωτικών ελάχιστων αποθεματικών (ΕΚΤ/2003/9) (ΕΚΤ/2011/26) (ΕΕ L 338 της 21.12.2011, σ. 51).

(6)  Ως αξιολόγηση «ΒΒΒ» νοείται ελάχιστη αξιολόγηση «Baa3» διενεργούμενη από τον οίκο Moody’s, «BBB-» διενεργούμενη από τους οίκους Fitch ή Standard & Poor’s ή «BBB» διενεργούμενη από τον οίκο DBRS.

(7)  Ως αξιολόγηση «single-A» νοείται ελάχιστη αξιολόγηση «Α3» διενεργούμενη από τον οίκο Moody’s, «Α-» διενεργούμενη από τους οίκους Fitch ή Standard & Poor’s ή «ΑL» διενεργούμενη από τον οίκο DBRS.

(8)  ΕΕ L 177 της 30.6.2006, σ. 1.

(9)  ΕΕ L 250 της 2.10.2003, σ. 10.».

---