EUR-Lex Baza aktów prawnych Unii Europejskiej
Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex
Dokument 52017HB0010
Recommendation of the European Central Bank of 4 April 2017 on common specifications for the exercise of some options and discretions available in Union law by national competent authorities in relation to less significant institutions (ECB/2017/10)
Zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie wspólnych specyfikacji dla wykonywania niektórych opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii przez właściwe organy krajowe w stosunku do mniej istotnych instytucji (EBC/2017/10)
Zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie wspólnych specyfikacji dla wykonywania niektórych opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii przez właściwe organy krajowe w stosunku do mniej istotnych instytucji (EBC/2017/10)
Dz.U. C 120 z 13.4.2017, str. 2—9
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
13.4.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 120/2 |
ZALECENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
z dnia 4 kwietnia 2017 r.
w sprawie wspólnych specyfikacji dla wykonywania niektórych opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii przez właściwe organy krajowe w stosunku do mniej istotnych instytucji
(EBC/2017/10)
(2017/C 120/02)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2015 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (1), w szczególności jego art. 4 ust. 3 oraz art. 6 ust. 1 i art. 6 ust. 5 lit. c),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Europejski Bank Centralny (EBC) odpowiada za skuteczne i spójne funkcjonowanie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (SSM). Sprawuje on nadzór nad funkcjonowaniem systemu w celu zapewnienia spójnego stosowania wysokich standardów nadzoru oraz spójności rezultatów w zakresie nadzoru wśród uczestniczących państw członkowskich. |
(2) |
EBC zapewnia spójne stosowanie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych w uczestniczących państwach członkowskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1024/2013 i rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17) (2). |
(3) |
Jako właściwy organ zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1024/2013 EBC w stosunku do instytucji kredytowych sklasyfikowanych jako istotne skorzystał w szeregu przypadków z opcji i swobód uznania przewidzianych w rozporządzeniu Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/445 (EBC/2016/4) (3). Ponadto, w swoim przewodniku z listopada 2016 r. w sprawie opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii (zwanym dalej „Przewodnikiem EBC”), EBC określił wspólny zestaw specyfikacji dla wykonywania w poszczególnych przypadkach innych określonych opcji po przeprowadzeniu indywidualnej oceny wniosków instytucji kredytowych sklasyfikowanych jako istotne zgodnie z art. 6 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, jak również zgodnie z częścią IV oraz art. 147 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 468/2014. |
(4) |
W celu wzmacniania wspólnego podejścia nadzorczego właściwych organów krajowych przy ocenie indywidualnego wykonywania opcji i swobód uznania EBC może przyjąć, zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, zalecenie w sprawie specyfikacji stosowanych przy ocenie wniosków mniej istotnych instytucji. |
(5) |
Konieczny jest wspólny zestaw specyfikacji dla indywidualnego wykonywania opcji i swobód uznania – z jednej strony, w celu wspierania spójności, efektywności i przejrzystości w nadzorze nad mniej istotnymi instytucjami w ramach SSM oraz, z drugiej strony, w celu wzmocnienia, gdy jest to konieczne, równego traktowania istotnych i mniej istotnych instytucji, jak również równych szans dla wszystkich instytucji kredytowych w uczestniczących państwach członkowskich. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę zasadę proporcjonalności i zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań nadzorowanych instytucji kredytowych. |
(6) |
W tym celu EBC zidentyfikował określone opcje i swobody uznania spośród zamieszczonych w Przewodniku EBC, które będą właściwe, aby je wykonywać w identyczny sposób w stosunku do istotnych instytucji i mniej istotnych instytucji. EBC zidentyfikował następnie inne opcje i swobody uznania, do których należą dwie opcje i swobody uznania o charakterze ogólnym, o którym mowa w art. 380 i art. 420 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w odniesieniu do wykonywania których zaleca specjalne podejście w stosunku do mniej istotnych instytucji. |
(7) |
W odniesieniu do opcji i swobód uznania dotyczących nadzoru skonsolidowanego oraz zwolnień w zakresie wymogów ostrożnościowych, zgodnie z zaleceniami zamieszczonymi w rozdziale 1 sekcji II Przewodnika EBC, należy zachęcać właściwe organy krajowe do przyjęcia ostrożnego podejścia w razie przyznawania zwolnienia na zasadzie indywidualnej. W odniesieniu do zwolnień od wymogów dotyczących płynności na szczeblu transgranicznym EBC zaleca specjalne podejście dla mniej istotnych instytucji, mając na uwadze, że nie wszystkie specyfikacje dla oceny wniosków zawarte w Przewodniku EBC są właściwe dla tych instytucji. |
(8) |
Należy stosować spójne i ostrożne podejście w ramach SSM w odniesieniu do opcji i swobód uznania dotyczących funduszy własnych i wymogów kapitałowych, o których mowa w rozdziale 2 i 3 sekcji II Przewodnika EBC, mając na uwadze, że takie decyzje nadzorcze mają wpływ na kwotę dostępnych środków własnych i ich jakość. To samo stosuje się do instrumentów dodatkowych w kapitale Tier I i Tier II lub udziałów mniejszościowych, które mogą zostać włączone pod pewnymi warunkami do uznanych funduszy własnych. Co więcej, w celu zapewnienia równych warunków działania, należy jednolicie stosować metodę standardową, metodę wewnętrznych ratingów, metodę wewnętrznych modeli (stosowaną dla ryzyka operacyjnego) oraz metodę wewnętrznych modeli (stosowaną dla ryzyka kredytowego, rynkowego i operacyjnego) dla obliczania obowiązków w zakresie funduszy własnych w stosunku do wszystkich instytucji kredytowych w ramach SSM. W związku z tym należy oprzeć ocenę zgodności z wymogami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (4) pozwalającymi na stosowanie wagi ryzyka zero procent dla obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych dla ekspozycji wewnątrz grupy na wspólnym zestawie specyfikacji. EBC zidentyfikował jednak kilka opcji i swobód uznania dotyczących funduszy własnych i wymogów kapitałowych, w przypadku których konieczne jest specjalne podejście w stosunku do mniej istotnych instytucji. |
(9) |
Dla opcji i swobód uznania dotyczących instytucji, które weszły do instytucjonalnego systemu ochrony, zaleca się korzystanie ze wspólnego zestawu specyfikacji dla oceny wniosków o przyznanie zwolnienia w zakresie wymogów ostrożnościowych, o których mowa w rozdziale 4 sekcji II Przewodnika EBC, w celu osiągnięcia spójności nadzoru, mając na uwadze, że instytucjonalny systemom ochrony zwykle obejmuje istotne i mniej istotne instytucje. W odniesieniu do udziałów kapitałowych w instytucjach, które są objęte instytucjonalnymi systemami ochrony zgodnie z art. 49 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, zaleca się jednak specjalne podejście w stosunku do mniej istotnych instytucji w celu ograniczenia w maksymalnym stopniu obciążeń administracyjnych tych instytucji. |
(10) |
W celu wspierania ostrożnego traktowania dużych ekspozycji dla wszystkich instytucji kredytowych w ramach SSM, aby adekwatnie zarządzać i ograniczać ryzyka koncentracji, w odniesieniu do zgodności z wymogami dotyczącymi dużych ekspozycji podejście określone w rozdziale 5 sekcji II Przewodnika EBC w stosunku do istotnych instytucji powinno znaleźć zastosowanie także wobec mniej istotnych instytucji. |
(11) |
EBC zaleca spójne i ostrożne podejście w odniesieniu do opcji i swobód uznania dotyczących wymogów dotyczących płynności, o których mowa w rozdziale 6 sekcji II Przewodnika EBC, ponieważ te opcje i swobody uznania mają wpływ na obliczenie wymogów pokrycia wypływów netto, np. poprzez określenie sposobu traktowania poszczególnych wpływów i wypływów. W odniesieniu do stóp wypływów dla produktów związanych z pozabilansowym finansowaniem handlu właściwe organy krajowe mogą stosować stopę wypływu na poziomie niższym niż 5 %, jeżeli mająca zastosowanie stopa wypływów została skalibrowana na podstawie dowodów statystycznych. |
(12) |
W celu zapewnienia równych zasad działania, w odniesieniu do stosowania zwolnienia dla instytucji kredytowych trwale powiązanych z organem centralnym, o których mowa w art. 21 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (5), zaleca się podejście, o którym mowa w rozdziale 8 sekcji II Przewodnika EBC w stosunku do mniej istotnych instytucji. |
(13) |
W odniesieniu do opcji i swobód uznania dotyczących zasad zarządzania i nadzoru ostrożnościowego zaleca się ostrożne i spójne podejście, o którym mowa w rozdziale 11 sekcji II Przewodnika EBC, w celu promowania stosowania właściwych wymogów dotyczących zarządzania wobec wszystkich instytucji kredytowych. Uznaje się jednak za właściwe, w kontekście zasady proporcjonalności, specjalne podejście w stosunku do mniej istotnych instytucji w odniesieniu do połączenia komitetu ds. ryzyka z komitetem ds. audytu. |
(14) |
Ponadto zalecenie obejmuje opcje i swobody uznania dotyczące współpracy pomiędzy organami, ponieważ należy zapewnić sprawną współpracę w ramach SSM. |
(15) |
W odniesieniu do porozumień dwustronnych w sprawie nadzoru nad instytucjami kredytowymi w nieuczestniczących państwach członkowskich zgodnie z art. 115 ust. 2 dyrektywy 2013/36/UE, koniecznym jest specjalne podejście w stosunku do mniej istotnych instytucji, ponieważ opcja ta jest dostępna dla właściwego organu, który jest odpowiedzialny za udzielanie zezwoleń na wykonywanie działalności. Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) i art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, EBC jest wyłącznie właściwy w ramach SSM do udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności przez instytucje kredytowe oraz do cofania takich zezwoleń i z tego względu powinien zostać zaangażowany w proces zawierania porozumień dwustronnych w sprawie nadzoru nad instytucjami kredytowymi w nieuczestniczących państwach członkowskich, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
CZĘŚĆ PIERWSZA
PRZEPISY OGÓLNE
I.
1. Przedmiot i zakres
Niniejsze zalecenie ustanawia zasady wykonywania przez właściwe organy krajowe niektórych opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii w stosunku do mniej istotnych instytucji.
2. Definicje
Dla celów niniejszego zalecenia stosuje się definicje zawarte w rozporządzeniu (UE) nr 1024/2013, rozporządzeniu (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17), rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, dyrektywie 2013/36/UE i rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/61 (6).
CZĘŚĆ DRUGA
OPCJE I SWOBODY UZNANIA, DLA KTÓRYCH ZALECA SIĘ SZCZEGÓLNE PODEJŚCIE WOBEC MNIEJ ISTOTNYCH INSTYTUCJI
II.
Zwolnienia w zakresie wymogów ostrożnościowych
1. Artykuł 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zwolnienia od wymogów dotyczących płynności na szczeblu transgranicznym
Podczas rozpatrywania wniosków o zwolnienie od wymogów dotyczących płynności na szczeblu transgranicznym właściwe organy krajowe powinny oceniać zgodność z wszystkimi warunkami określonymi w art. 8 ust.1 i 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, stosując specyfikacje dotyczące oceny przewidziane w sekcji II, rozdziale 1 pkt 4 Przewodnika EBC, z wyjątkiem specyfikacji dotyczących art. 8 ust. 3 lit. b).
III.
Wymogi kapitałowe
1. Artykuł 129 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: ekspozycje w postaci obligacji zabezpieczonych
W odniesieniu do ekspozycji w postaci obligacji zabezpieczonych właściwe organy krajowe powinny koordynować działania z EBC, uwzględniając ocenę problemów w zakresie znaczących potencjalnych koncentracji w danym uczestniczącym państwie członkowskim przed podjęciem decyzji o częściowym odstąpieniu od stosowania art. 129 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dopuszczeniu stopnia 2. jakości kredytowej w odniesieniu do maksymalnie 10 % całkowitej wartości ekspozycji dotyczącej kwoty nominalnej otwartych pozycji w obligacjach zabezpieczonych instytucji emitującej.
2. Artykuł 311 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: sposób traktowania ekspozycji wobec kontrahentów centralnych
2.1. |
Właściwe organy krajowe powinny pozwolić instytucji kredytowej na stosowanie sposobu traktowania określonego w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do swoich ekspozycji z tytułu transakcji oraz wkładów do funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania wobec kontrahenta centralnego, jeżeli ten kontrahent centralny poinformował instytucję kredytową o zaprzestaniu obliczania KCCP (hipotetycznego kapitału) zgodnie z art. 311 ust.1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013. |
2.2. |
Dla celów ust. 2.1. podczas oceny zasadności przyczyn, ze względu na które kontrahent centralny zaprzestał obliczania KCCP (hipotetycznego kapitału), właściwe organy krajowe powinny stosować wnioski przyjęte przez EBC w odniesieniu do tego samego kontrahenta centralnego przy swojej weryfikacji przyczyn. |
3. Artykuł 380 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zwolnienie w przypadku awarii systemu
3.1. |
W przypadku całkowitej awarii systemu w rozumieniu art. 380 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, potwierdzonej w opublikowanym przez EBC komunikacie, do czasu opublikowania przez EBC komunikatu o usunięciu opisanej w nim awarii, EBC powinien oceniać tę awarię i właściwe organy krajowe powinny stosować wnioski z oceny przeprowadzonej przez EBC oraz korzystać z opcji, o której mowa w art. 380 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. W takich przypadkach:
|
3.2. |
Jeżeli właściwy organ krajowy planuje opublikowanie komunikatu potwierdzającego całkowitą awarię systemu w rozumieniu art. 380 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, powinien skoordynować to z EBC przed opublikowaniem takiego komunikatu. |
IV.
Instytucjonalne systemy ochrony
1. Artykuł 49 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: odliczenia udziałów kapitałowych w instytucjach, które podlegają instytucjonalnym systemom ochrony
1.1. |
W razie wpływania wniosków o zezwolenie na nieodliczanie udziałów kapitałowych w instrumentach funduszy własnych, właściwe organy krajowe powinny korzystać ze specyfikacji określonych w sekcji II, rozdziale 4 pkt 4 Przewodnika EBC dla oceny, czy zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 49 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. |
1.2. |
Właściwy organ krajowy może zezwolić instytucjonalnemu systemowi ochrony na złożenie wniosku o zezwolenie zgodnie z art. 49 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w imieniu wszystkich mniej istotnych instytucji, które są członkami systemu. W takim przypadku właściwy organ krajowy może wydać decyzję o udzieleniu zezwolenia zgodnie z art. 49 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, która znajdzie zastosowanie do wszystkich mniej istotnych instytucji wyszczególnionych we wniosku. |
V.
Płynność
1. Artykuł 420 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: wypływy płynności
1.1. |
Zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2016/445, właściwe organy krajowe powinny określić wskaźnik wypływu płynności w wysokości 5 % dla pozycji związanymi z pozabilansowym finansowaniem handlu, o których mowa w art. 429 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i w jego załączniku I, który będzie stosowany przez instytucje kredytowe przy szacowaniu wypływów płynności. Właściwy organ krajowy powinien wymagać od instytucji kredytowej, aby przekazywała mu informacje o odpowiednich wypływach zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 (7). |
1.2. |
W drodze odstępstwa od postanowień ust. 1.1 właściwy organ krajowy może określić wskaźnik wypływu na poziomie niższym niż 5 % na podstawie dowodów statystycznych dla mniej istotnych instytucji mających siedzibę w danym państwie członkowskim. |
VI.
Nadzór ostrożnościowy
1. Artykuł 76 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE: połączenie komitetu ds. ryzyka z komitetem ds. audytu
1.1. |
W odniesieniu do mniej istotnych instytucji (w tym instytucji kredytowych będących spółkami zależnymi grupy), które nie są uznawane za istotne w rozumieniu art. 76 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE, właściwe organy krajowe powinny wykonywać opcję zezwalającą na połączenie komitetu ds. ryzyka z komitetem ds. audytu. |
1.2. |
Właściwe organy krajowe przeprowadzają ocenę istotności w rozumieniu art. 76 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE w zakresie wielkości, struktury organizacyjnej oraz charakteru, zakresu i złożoności działalności instytucji kredytowej zgodnie ze specyfikacjami oceny przewidzianymi w sekcji II, rozdziale 11 pkt 3 Przewodnika EBC. |
1.3. |
Jeżeli prawo krajowe wdrażające dyrektywę 2013/36/UE przewiduje już kryteria, inne niż specyfikacje określone w sekcji II, rozdziale 11 pkt 3 Przewodnika EBC, właściwy organ krajowy stosuje kryteria określone w prawie krajowym. |
2. Artykuł 115 ust. 2 dyrektywy 2013/36/UE: porozumienie dwustronne w sprawie nadzoru nad instytucjami kredytowymi w nieuczestniczących państwach członkowskich
2.1. |
Biorąc pod uwagę kompetencje EBC do wydawania pierwotnego zezwolenia dla instytucji kredytowych w ramach SSM oraz kompetencje właściwych organów krajowych do nadzoru ostrożnościowego nad mniej istotnymi instytucjami, właściwe organy krajowe powinny powiadamiać o zamiarze przekazania swoich kompetencji w zakresie bezpośredniego nadzoru nad mniej istotną instytucją właściwemu organowi, który wydał zezwolenie na prowadzenie działalności przez jednostkę dominującą mniej istotnej instytucji i który sprawuje nad nią nadzór, lub o zamiarze przejęcia obowiązków nadzorczych nad instytucją kredytową będącą jednostką zależną działającą na podstawie zezwolenia udzielonego w innym państwie członkowskim. EBC, jako właściwy organ odpowiedzialny za udzielanie instytucjom kredytowym zezwolenia na prowadzenie działalności, współpracuje z odpowiednim właściwym organem krajowym w celu zawarcia porozumienia dwustronnego regulującego przekazanie lub przejęcie obowiązków nadzorczych w imieniu właściwego organu krajowego odpowiedzialnego za bieżący nadzór nad jednostką dominującą lub zależną w uczestniczących państwach członkowskich. |
2.2. |
Ustęp 2.1 stosuje się w następujących sytuacjach:
|
CZĘŚĆ TRZECIA
OPCJE I SWOBODY UZNANIA WYKONYWANE W POSZCZEGÓLNYCH PRZYPADKACH, DLA KTÓRYCH POWINNO SIĘ STOSOWAĆ WSPÓLNE PODEJŚCIE W STOSUNKU DO WSZYSTKICH INSTYTUCJI KREDYTOWYCH
VII.
Opcje i swobody uznania wykonywane w poszczególnych przypadkach, dla których powinno się stosować wspólne podejście w stosunku do istotnych, jak i mniej istotnych instytucji zostały określone w załączniku. Właściwe organy krajowe powinny wykonywać te opcje i swobody uznania w stosunku do mniej istotnych instytucji zgodnie z tabelą referencyjną określoną w załączniku.
CZĘŚĆ CZWARTA
POSTANOWIENIE KOŃCOWE
VIII.
Postanowienie końcowe
Niniejsze zalecenie jest skierowane do właściwych organów krajowych uczestniczących państw członkowskich.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 4 kwietnia 2017 r.
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.
(2) Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1).
(3) Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/445 z dnia 14 marca 2016 r. w sprawie wykonywania opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii (EBC/2016/4) (Dz.U. L 78 z 24.3.2016, s. 60).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
(6) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wpływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1).
(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Podstawa prawna opcji lub swobód uznania |
Zalecane podejście: spójność z polityką w zakresie opcji i swobód uznania dla istotnych instytucji |
Nadzór skonsolidowany i zwolnienia w zakresie wymogów ostrożnościowych |
|
Art. 7 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zwolnienia od wymogów kapitałowych |
Sekcja II, rozdział 1 pkt 3 Przewodnika EBC |
Art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zwolnienia od wymogów dotyczących płynności |
Sekcja II, rozdział 1 pkt 4 Przewodnika EBC |
Art. 9 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: metoda konsolidacji indywidualnej |
Sekcja II, rozdział 1 pkt 5 Przewodnika EBC |
Art. 10 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zwolnienia dotyczące instytucji kredytowych trwale powiązanych z organem centralnym |
Sekcja II, rozdział 1 pkt 6 Przewodnika EBC |
Art. 24 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: wycena aktywów i pozycji pozabilansowych – stosowanie międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej na potrzeby ostrożnościowe. |
Sekcja II, rozdział 1 pkt 8 Przewodnika EBC |
Fundusze własne |
|
Art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: odliczenia udziałów kapitałowych w zakładach ubezpieczeń |
Sekcja II, rozdział 2 pkt 4 Przewodnika EBC |
Art. 49 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: odliczenia udziałów kapitałowych w podmiotach sektora finansowego |
Sekcja II, rozdział 2 pkt 5 Przewodnika EBC |
Art. 78 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013: redukcja funduszy własnych – wymagany margines nadwyżki kapitału |
Sekcja II, rozdział 2 pkt 6 Przewodnika EBC |
Art. 78 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: redukcja funduszy własnych – towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe |
Sekcja II, rozdział 2 pkt 7 Przewodnika EBC |
Art. 83 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zwolnienie dla instrumentów dodatkowych w kapitale Tier I i Tier II emitowanych przez jednostkę specjalnego przeznaczenia |
Sekcja II, rozdział 2 pkt 9 Przewodnika EBC |
Art. 83 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: udziały mniejszości uwzględnione w skonsolidowanym kapitale podstawowym Tier I |
Sekcja II, rozdział 2 pkt 10 Przewodnika EBC |
Wymogi kapitałowe |
|
Art. 113 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: obliczanie kwot ekspozycji ważonych ryzykiem – ekspozycje wewnątrz grupy |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 3 Przewodnika EBC |
Art. 162 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: termin zapadalności ekspozycji |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 5 Przewodnika EBC |
Art. 225 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: własne szacunki korekt z tytułu zmienności |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 7 Przewodnika EBC |
Art. 243 ust. 2 i art. 244 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013: przeniesienie istotnej części ryzyka |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 8 Przewodnika EBC |
Art. 283 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: wdrażanie metody wewnętrznych modeli |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 9 Przewodnika EBC |
Art. 284 ust. 4 i 9 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: obliczanie wartości ekspozycji dla ryzyka kredytowego kontrahenta |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 10 Przewodnika EBC |
Art. 311 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: ryzyko rynkowe (ekspozycje wobec kontrahentów centralnych) |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 11 Przewodnika EBC |
Art. 366 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: obliczanie miary wartości zagrożonej |
Sekcja II, rozdział 3 pkt 12 Przewodnika EBC |
Instytucjonalne systemy ochrony |
|
Art. 8 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zwolnienie od wymogów dotyczących płynności dla członków instytucjonalnych systemów ochrony |
Sekcja II, rozdział 4 pkt 3 Przewodnika EBC |
Duże ekspozycje |
|
Art. 396 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: zgodność z wymogami dotyczącymi dużych ekspozycji |
Sekcja II, rozdział 5 pkt 3 Przewodnika EBC |
Płynność |
|
Art. 422 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz art. 29 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: wypływy płynności wewnątrz grupy |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 11 Przewodnika EBC |
Art. 425 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz art. 34 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: wpływy płynności wewnątrz grupy |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 15 Przewodnika EBC |
Art. 8 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: dywersyfikacja zasobów płynnych aktywów |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 5 Przewodnika EBC |
Art. 8 ust. 3 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: zarządzanie płynnymi aktywami |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 6 Przewodnika EBC |
Art. 8 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: niedopasowania walutowe |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 4 Przewodnika EBC |
Art.10 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: redukcje wartości zabezpieczonych obligacji charakteryzujących się wyjątkową jakością |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 7 Przewodnika EBC |
Art. 24 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: mnożnik depozytów detalicznych podlegających systemowi gwarantowania depozytów |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 8 Przewodnika EBC |
Art. 25 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: wyższe stopy wypływu |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 9 Przewodnika EBC |
Art. 26 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: wypływy z tytułu współzależnych wpływów |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 10 Przewodnika EBC |
Art. 30 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: wypływy z tytułu dodatkowego zabezpieczenia będące skutkiem obniżenia oceny |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 12 Przewodnika EBC |
Art. 33 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: ograniczenie wpływów |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 13 Przewodnika EBC |
Art. 33 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61: specjalistyczne instytucje kredytowe |
Sekcja II, rozdział 6 pkt 14 Przewodnika EBC |
Dźwignia finansowa |
|
Art. 429 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013: wyłączenia ekspozycji wewnątrz grupy z obliczania wskaźnika dźwigni |
Sekcja II, rozdział 7 pkt 3 Przewodnika EBC |
Ogólne warunki podejmowania działalności przez instytucje kredytowe |
|
Art. 21 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE: zwolnienie dotyczące instytucji kredytowych trwale powiązanych z organem centralnym |
Sekcja II, rozdział 9 pkt 1 Przewodnika EBC |
Zasady zarządzania i nadzór ostrożnościowy |
|
Art. 88 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE: łączenie funkcji przewodniczącego i prezesa zarządu |
Sekcja II, rozdział 11 pkt 4 Przewodnika EBC |
Art. 91 ust. 6 dyrektywy 2013/36/UE: dodatkowa funkcja dyrektora niewykonawczego |
Sekcja II, rozdział 11 pkt 5 Przewodnika EBC |
Art. 108 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE: proces oceny adekwatności kapitału wewnętrznego instytucji kredytowych trwale powiązanych z organem centralnym |
Sekcja II, rozdział 11 pkt 7 Przewodnika EBC |
Art. 111 ust. 5 dyrektywy 2013/36/UE: nadzór nad finansowymi spółkami holdingowymi oraz finansowymi spółkami holdingowymi o działalności mieszanej z częścią grupy w nieuczestniczących państwach członkowskich |
Sekcja II, rozdział 11 pkt 8 Przewodnika EBC |
Art. 117 i art. 118 dyrektywy 2013/36/UE: obowiązki w zakresie współpracy |
Sekcja II, rozdział 11 pkt 10 Przewodnika EBC |
Art. 142 dyrektywy 2013/36/UE: plan ochrony kapitału |
Sekcja II, rozdział 11 pkt 13 Przewodnika EBC |