ADVIES VAN DE EUROPESE CENTRALE BANK

van 25 november 2008

inzake een voorstel voor een verordening van de Raad houdende de wijziging van Verordening (EG) nr. 332/2002 houdende instelling van een mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn van de betalingsbalansen van de lidstaten

(CON/2008/77)

(2008/C 328/01)

Inleiding en rechtsgrondslag

Op 12 november 2008 ontving de Europese Centrale Bank (ECB) een verzoek van de Raad van de Europese Unie om een advies inzake een voorstel voor een verordening van de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 332/2002 houdende instelling van een mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn van de betalingsbalansen van de lidstaten (1) (hierna de „ontwerpverordening” te noemen).

De bevoegdheid van de ECB om een Advies uit te brengen is gebaseerd op artikel 105, lid 4 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap aangezien de ECB krachtens dit mechanisme verleende leningen beheert. Overeenkomstig de eerste volzin van artikel 17.5 van het Reglement van orde van de Europese Centrale Bank heeft de Raad van bestuur dit advies aangenomen.

1.   Algemene opmerkingen

In de vigerende Verordening (2), aangenomen in februari 2002, werd het maximumbedrag van 16 mld EUR van de vorige verordening verlaagd tot 12 mld EUR (3). De ECB is van mening dat het onder de actuele financiële omstandigheden lidstaten van buiten het eurogebied waarschijnlijker dan voorzien is ondersteuning vragen uit hoofde van het mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn (medium-term financial assistance — MTFA) en dat hun aanvragen voor ondersteuning waarschijnlijk veel hogere bedragen zullen betreffen dan geschat in 2002. Gezien de internationale economische en financiële ontwikkeling, is de ECB derhalve van mening dat de potentiële vraag voor ondersteuning meer zou kunnen bedragen dan het actuele maximumbedrag van 12 mld EUR. Daarom is zij voorstander van een verhoging van het maximumbedrag tot 25 mld EUR om de Gemeenschap de kans te geven te reageren op potentiële aanvragen voor financiële ondersteuning.

2.   Specifieke opmerkingen

Procedure tot wijziging van het maximumbedrag van het mechanisme

Het voorstel zou een nieuw lid 3 invoegen in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 332/2002 dat de Europese Commissie de bevoegdheid zou geven het maximumbedrag te herzien, na ontvangst van een advies van het Economisch en Financieel Comité (EFC) wat betreft zowel de dringende nood aan een herziening van het maximumbedrag als het herziene maximumbedrag zelf. De ECB heeft ernstige bedenkingen bij de geschiktheid van de voorgestelde procedure. Enerzijds is zij van mening dat de hoogdringendheid de invoering van een nieuwe procedure niet kan rechtvaardigen. Gezien in het bijzonder het feit dat gepland wordt de ontwerpverordening binnen een zeer korte tijdslimiet aan te nemen, zou de Raad duidelijk ook in de toekomst het maximumbedrag binnen een korte tijdslimiet kunnen verhogen. Anderzijds heeft de ECB twijfels wat betreft de wettelijkheid van de delegatie van haar bevoegdheden aan de Europese Commissie (4). Daarom is de ECB er voorstander van de invoering van deze nieuwe procedure in de verordening te schrappen. Dit is ook de benadering die door het Europees parlement wordt gesuggereerd in haar resolutie dienaangaande (5) en die in overweging werd genomen gedurende het voorbereidende werk aan de ontwerpverordening door de Raad.

3.   Formuleringsvoorstellen

Voor zover het bovenvermelde advies tot wijzigingen in de ontwerpverordening zou leiden, zijn formuleringsvoorstellen bijgevoegd in de bijlage.

(1)  COM(2008) 717 finaal/2.

(2)  Verordening (EG) nr. 332/2002 van 18 februari 2002 houdende instelling van een mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn van de betalingsbalansen van de lidstaten (PB L 53, 23.2.2002, blz. 1).

(3)  Het mechanisme krachtens Verordening (EG) nr. 332/2002 verving het mechanisme krachtens Verordening van de Raad (EEG) nr. 1969/88 van 24 juni 1988 houdende instelling van een geïntegreerd mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn van de betalingsbalansen van de lidstaten (PB L 178 van 8.7.1988, blz. 1.).

(4)  Als de raad haar bevoegdheid om het maximumbedrag te verhogen zou delegeren aan de Europese Commissie, zou dit moeten gebeuren overeenkomstig artikel 202 van het Verdrag. Overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Justitie mag de Raad, als zij uitvoeringsbevoegdheden verleent aan de Commissie, uitsluitend vereisten opleggen wat betreft de uitoefening van deze bevoegdheden zoals vooraf bepaald in het „Comitologiebesluit” (Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (PB L 184, 17.7.1999, blz. 23)), zie arrest van het Hof van 10 december 1970, Einfuhr- und Vorratsstelle für Getreide und Futtermittel/Köster (25/70, Jurispr. blz. 116). De procedure waarbij een besluit van de Commissie genomen wordt na raadpleging van het EFC valt niet onder de procedures van het Comitologie-besluit. Daarom is de ECB van mening dat als de zaak dienaangaande bij het Hof van Justitie aanhangig gemaakt zou worden, het zeer moeilijk zou zijn de wettelijkheid van de delegatie van bevoegdheden te verdedigen.

(5)  Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 20 november 2008 over het voorstel voor een verordening van de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 332/2002 houdende instelling van een mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn van de betalingsbalansen van de lidstaten, P6_TA(2008)0560.