„1.   Instytucje gwarantują, że monety euro, które otrzymały i które zamierzają wprowadzić ponownie do obiegu, poddawane są weryfikacji autentyczności. Wypełniają ten obowiązek:

„1.   Instytucje gwarantują, że monety euro o wartości nominalnej 2 euro, 1 euro oraz 50 centów, które otrzymały i które zamierzają wprowadzić ponownie do obiegu, poddawane są weryfikacji autentyczności. Wypełniają ten obowiązek:

„1.   Urządzenia do przetwarzania monet stosowane przez instytucje są uprzednio testowane przez wyznaczone organy krajowe lub przez Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN) poprzez przeprowadzenie testu wykrywalności. Test ten jest opracowywany tak, aby zagwarantować, że urządzenie do przetwarzania monet będzie w stanie odrzucić znane typy sfałszowanych monet i inne przedmioty podobne do monet, które nie są zgodne ze specyfikacją oryginalnych monet euro.”

„1.   Instytucje mogą stosować jedynie takie typy urządzeń urządzenia do przetwarzania monet, stosowane przez instytucje są, które przeszły uprzednio test wykrywalności testowane przeprowadzony przez wyznaczone organy krajowe lub przez Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN) poprzez przeprowadzenie testu wykrywalności. Test ten jest opracowywany tak, aby zagwarantować, że dany typ urządzeń urządzenie do przetwarzania monet będzie w stanie odrzucić znane typy sfałszowanych monet, i inne przedmioty podobne do monet, które nie są zgodne ze specyfikacją oryginalnych monet euro oraz monety euro nienadające się do obiegu.”

„3.   Liczba urządzeń sprawdzanych corocznie w poszczególnych państwach członkowskich jest na tyle duża, by ilość monet euro przetwarzanych przez te urządzenia w danym roku stanowiła co najmniej jedną trzecią łącznej zbiorczej ilości netto monet wyemitowanych przez dane państwo członkowskie od momentu wprowadzenia monet euro do końca poprzedniego roku. Liczbę urządzeń do sprawdzenia oblicza się na podstawie ilości trzech najwyższych nominałów monet euro przeznaczonych do obiegu.”

„3.   Liczba urządzeń sprawdzanych corocznie w poszczególnych państwach członkowskich danym państwie członkowskim stanowi 10 % całkowitej liczby urządzeń zainstalowanych w tym państwie lub jest na tyle duża, by ilość monet euro przetwarzanych przez te urządzenia w danym roku stanowiła co najmniej jedną trzecią łącznej zbiorczej ilości netto monet wyemitowanych przez dane państwo członkowskie od momentu wprowadzenia monet euro do końca poprzedniego roku. W drugim ze wskazanych powyżej przypadków L liczbę urządzeń do sprawdzenia oblicza się na podstawie ilości trzech najwyższych nominałów monet euro przeznaczonych do obiegu.”

„1.   Opłatę manipulacyjną w wysokości 5 % nominalnej wartości przedłożonych monet euro nienadających się do obiegu potrąca się przy zwrocie równowartości lub wymianie tych monet euro. Do opłaty manipulacyjnej dolicza się dodatkowo 15 % opłaty od wartości nominalnej przedłożonych monet euro, w przypadku gdy sprawdza się cały worek lub pudełko zgodnie z art. 10.

2.   Państwa członkowskie mogą ustanowić ogólne zwolnienia z opłat manipulacyjnych, w przypadku gdy osoby fizyczne lub prawne, które przedkładają monety, ściśle i regularnie współpracują z wyznaczonymi organami krajowymi w procesie wycofywania z obiegu sfałszowanych monet euro i monet euro nienadających się do obiegu.

3.   Koszty transportu i koszty powiązane ponosi osoba fizyczna lub prawna, która przedkłada monety.

4.   Bez uszczerbku dla zwolnienia przewidzianego w ustępie 2, jednej przedkładającej monety osobie fizycznej lub prawnej raz w roku przysługuje zwolnienie z opłaty manipulacyjnej w odniesieniu do maksymalnie jednego kilograma monet euro nienadających się do obiegu dla każdego nominału.”

„1.   Opłatę manipulacyjną w wysokości 5 % nominalnej wartości przedłożonych monet euro nienadających się do obiegu potrąca się przy zwrocie równowartości lub wymianie tych monet euro. Opłatę manipulacyjną w wysokości 5 % Do opłaty manipulacyjnej dolicza się dodatkowo 15 % opłaty od wartości nominalnej przedłożonych monet euro nienadających się do obiegu potrąca się przy zwrocie równowartości lub wymianie tych monet euro, w przypadku gdy sprawdza się cały worek lub pudełko zgodnie z art. 10 ust. 2.

2.   Państwa członkowskie mogą ustanowić ogólne zwolnienia z opłat manipulacyjnych, w przypadku gdy osoby fizyczne lub prawne, które przedkładają monety, ściśle i regularnie współpracują z wyznaczonymi organami krajowymi w procesie wycofywania z obiegu sfałszowanych monet euro i monet euro nienadających się do obiegu.

3.   Koszty transportu i koszty powiązane ponosi osoba fizyczna lub prawna, która przedkłada monety.

4.   Bez uszczerbku dla zwolnienia przewidzianego w ustępie 2, jednej przedkładającej monety osobie fizycznej lub prawnej raz w roku przysługuje zwolnienie z opłaty manipulacyjnej w odniesieniu do maksymalnie jednego kilograma monet euro nienadających się do obiegu dla każdego nominału.”

„Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Obowiązuje ono od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.”

„Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Obowiązuje ono od dnia 1 stycznia 2012 r.

Państwa członkowskie, w których w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia będą miały zastosowanie przepisy implementujące zalecenie Komisji 2005/504/WE, mogą nadal stosować te przepisy przez trzyletni okres przejściowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.”