EUR-Lex Πρόσβαση στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Επιστροφή στην αρχική σελίδα του EUR-Lex

Το έγγραφο αυτό έχει ληφθεί από τον ιστότοπο EUR-Lex

Έγγραφο 52013AB0002

Γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 7ης Ιανουαρίου 2013 , αναφορικά με πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με τη δημιουργία μηχανισμού παροχής οικονομικής στήριξης σε κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ (CON/2013/2)

ΕΕ C 96 της 4.4.2013, σ. 11 έως 17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.4.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 96/11


ΓΝΏΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΚΕΝΤΡΙΚΉΣ ΤΡΆΠΕΖΑΣ

της 7ης Ιανουαρίου 2013

αναφορικά με πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με τη δημιουργία μηχανισμού παροχής οικονομικής στήριξης σε κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ

(CON/2013/2)

2013/C 96/03

Εισαγωγή και νομική βάση

Στις 19 Ιουλίου 2012 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έλαβε αίτημα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διατύπωση γνώμης αναφορικά με πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με τη δημιουργία μηχανισμού παροχής οικονομικής στήριξης σε κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ (1) (εφεξής ο «προτεινόμενος κανονισμός»).

Η αρμοδιότητα της ΕΚΤ για τη διατύπωση γνώμης βασίζεται στα άρθρα 127 παράγραφος 4 και 282 παράγραφος 5 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς ο προτεινόμενος κανονισμός περιέχει διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ. Ειδικότερα η ΕΚΤ διαχειρίζεται τη στήριξη σε κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ (εφεξής «κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ) στο πλαίσιο του υφιστάμενου μηχανισμού που θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 332/2002 (2), πρόκειται δε να αναλάβει καθήκοντα όσον αφορά την αξιολόγηση, την παρακολούθηση και τη διαχείριση της οικονομικής στήριξης κατά τον προτεινόμενο κανονισμό. Η παρούσα γνώμη εκδόθηκε από το διοικητικό συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 17.5 πρώτη πρόταση του εσωτερικού κανονισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

1.    Γενικές παρατηρήσεις

Προς αντιμετώπιση της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης, ο προτεινόμενος κανονισμός πρόκειται να αντικαταστήσει τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 332/2002, προκειμένου να θεσπίσει δυνατότητα μεσοπρόθεσμης οικονομικής στήριξης κρατών μελών εκτός της ζώνης του ευρώ υπό πιο ευέλικτους όρους και με σκοπό τη διασφάλιση της ενισχυμένης ισοτιμίας των όρων μεταξύ των κρατών μελών εντός και εκτός της ζώνης του ευρώ. Ο προτεινόμενος κανονισμός προβλέπει μέσα και διαδικασίες παρόμοια με εκείνα που έχουν ήδη θεσπιστεί για την παροχή οικονομικής στήριξης σε κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ (εφεξής τα «κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ»). Ενώ ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 332/2002 (σύμφωνα με την τελευταία του τροποποίηση) προέβλεψε ρητά μόνο τη μεσοπρόθεσμη οικονομική στήριξη με τη μορφή δανείων προς κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ υπό την προϋπόθεση της υιοθέτησης προγραμμάτων προσαρμογής, ο προτεινόμενος κανονισμός προβλέπει δύο πρόσθετα χρηματοδοτικά μέσα: ένα προληπτικό πιστωτικό όριο υπό όρους (ΠΠΟΟ) και ένα πιστωτικό όριο με ενισχυμένους όρους (ΠΟΕΟ). Πράγματι, το ΠΠΟΟ και το ΠΟΕΟ συγκαταλέγονται στα μέσα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παροχή στήριξης στα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ. Το όριο της μεσοπρόθεσμης στήριξης που μπορεί να χορηγηθεί κατά τον προτεινόμενο κανονισμό έχει παραμείνει το ίδιο με αυτό του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 332/2002, το οποίο είναι 50 εκατ. EUR.

Η ΕΚΤ αντιλαμβάνεται ότι μέχρι την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 407/2010 για τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης (3), η οικονομική στήριξη της Ένωσης προς τα κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ μπορεί να διενεργείται με βάση τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 407/2010 ή τον προτεινόμενο κανονισμό. Συνεπώς, η ΕΚΤ επικροτεί την προσπάθεια αναζήτησης, στο μέτρο του δυνατού, όμοιων μέσων στήριξης των κρατών μελών εντός και εκτός της ζώνης του ευρώ, καθώς και την προσπάθεια συγχρονισμού των διαδικασιών χορήγησης της εν λόγω στήριξης. Δεδομένου ότι η λειτουργία του ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης (ΕΜΧΣ) θα διακοπεί (4) με την έναρξη ισχύος της συνθήκης για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, είναι ίσως χρήσιμο να διευκρινιστεί κατά πόσο, μετά τη διακοπή της λειτουργίας του ΕΜΧΣ, ο προτεινόμενος κανονισμός θα ρύθμιζε τυχόν στήριξη που θα μπορούσε να χορηγηθεί σε κράτος μέλος εκτός της ζώνης του ευρώ δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 407/2010.

2.    Ειδικές παρατηρήσεις

2.1.

Η ΕΚΤ επισημαίνει τη θέσπιση πιστωτικών ορίων που επιτρέπουν την παροχή στήριξης σε κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ, των οποίων η οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση είναι κατά βάση υγιής (5). Η ΕΚΤ θεωρεί ότι η χορήγηση των πιστωτικών ορίων είναι συμβατή με το άρθρο 143 της Συνθήκης, το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα παρέμβασης της Ένωσης όχι μόνο όταν το κράτος μέλος εκτός της ζώνης του ευρώ αντιμετωπίζει δυσκολίες, αλλά και όταν «απειλείται σοβαρά με δυσκολίες» που αφορούν το ισοζύγιο πληρωμών, εφόσον ειδικά λόγω τυχόν δυσκολιών αυτού του είδους τίθεται σε κίνδυνο η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Ταυτόχρονα, η ΕΚΤ θεωρεί πολύ σημαντική τη στενή ερμηνεία των κριτηρίων επιλεξιμότητας κατά την αξιολόγηση της πρόσβασης στα πιστωτικά όρια και την αυστηρή συμμόρφωση με αυτά προϊόντος του χρόνου. Τούτο έχει όντως ουσιώδη σημασία για την αποτροπή συμπεριφορών καταστρατήγησης (moral hazard) των ρυθμίσεων εκ μέρους των αποδεκτών των εν λόγω πιστωτικών ορίων. Δεδομένου ότι το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ, θα απαιτηθεί ιδιαίτερη προσπάθεια από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

2.2.

Όσον αφορά το ρόλο της ΕΚΤ και του Ευρωσυστήματος, ο προτεινόμενος κανονισμός περιέχει παρόμοιες διατάξεις σχετικά με τη διαχείριση της οικονομικής στήριξης και, συγκεκριμένα, προβλέπει το άνοιγμα και τη χρήση λογαριασμών του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους στην οικεία εθνική κεντρική τράπεζα (ΕθνΚΤ) και, αντίστοιχα, της εν λόγω ΕθνΚΤ στην ΕΚΤ. Εν προκειμένω η ΕΚΤ αντιλαμβάνεται ότι, σύμφωνα με τον προτεινόμενο κανονισμό, η ίδια θα ενεργεί ως δημοσιονομικός αντιπρόσωπος κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 21.2 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ότι το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών, συμμορφούμενο με την απαγόρευση της νομισματικής χρηματοδότησης κατά το άρθρο 123 της Συνθήκης, δεν πρόκειται να παρέχει χρηματοδότηση. Ως εκ τούτου, η ΕΚΤ επαναλαμβάνει ότι οι λογαριασμοί που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση της υπό εξέταση οικονομικής στήριξης και που τηρούνται στις ΕθνΚΤ και την ΕΚΤ δεν θα παρέχουν τη δυνατότητα υπερανάληψης (6).

2.3.

Πέραν της διαχείρισης των δανείων και πιστωτικών ορίων, σε περιπτώσεις οικονομικής στήριξης κρατών μελών εκτός της ζώνης του ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση ο προτεινόμενος κανονισμός προβλέπει ευρύτερη συμμετοχή της ΕΚΤ σε σχέση με την προβλεπόμενη σήμερα βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 332/2002. Αν και ο τελευταίος κανονισμός περιορίζει το ρόλο της ΕΚΤ στη διαχείριση των δανείων, η ΕΚΤ έχει συμμετάσχει ως παρατηρητής σε αποστολές σε κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ που λαμβάνουν οικονομική στήριξη δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 332/2002. Ο προτεινόμενος κανονισμός λαμβάνει υπόψη το γεγονός αυτό και προτείνει, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα συνεργασίας της ΕΚΤ με την Επιτροπή αναφορικά με την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους της γενικής κυβέρνησης και των εκάστοτε υφιστάμενων ή μελλοντικών χρηματοδοτικών αναγκών, την κατάρτιση προγραμμάτων μακροοικονομικής προσαρμογής, την παρακολούθηση της προόδου τους μέσω τακτικών αποστολών και την ενισχυμένη εποπτεία σε περίπτωση χορήγησης ΠΟΕΟ ή καθορισμού ΠΠΟΟ. Εξάλλου, στις περισσότερες περιπτώσεις επιδιώκεται η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 332/2002, η άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της χορήγησης μεσοπρόθεσμης οικονομικής στήριξης για λόγους που αφορούν το ισοζύγιο πληρωμών ανατίθεται μόνο στην Επιτροπή. Ο ρόλος της ΕΚΤ και του ΔΝΤ κατά τον προτεινόμενο κανονισμό φαίνεται να αποτυπώνει σε μεγάλη έκταση το ισχύον σύστημα για τα κράτη μέλη εντός της ζώνης του ευρώ στο πλαίσιο του ΕΜΧΣ, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Δεδομένου ότι η ΕΚΤ δεν είναι η νομισματική αρχή των κρατών μελών εκτός της ζώνης του ευρώ, θα επιθυμούσε να γίνει διάκριση μεταξύ της συμμετοχής της όσον αφορά τα κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ και της συμμετοχής της όσον αφορά τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, σημειώνει δε ότι ο ρόλος της στην προτεινόμενη συνεργασία με την Επιτροπή θα πρέπει να οργανωθεί στο πλαίσιο της εντολής της και με σεβασμό προς την ανεξαρτησία της.

2.4.

Η ΕΚΤ σημειώνει ότι στην αξιολόγησή της για την πλήρωση των κριτηρίων σύγκλισης που προβλέπονται στο άρθρο 140 της Συνθήκης και αναλύονται διεξοδικότερα σε πρωτόκολλο της Συνθήκης θα εξακολουθήσει να λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις της διεθνούς στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών και της ενίσχυσης της ρευστότητας για την αξιολόγηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας, ειδικότερα για τα νομίσματα που συμμετέχουν στο μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών ΙΙ (ΜΣΙ ΙΙ). Αυτό θα συνεχίσει να ισχύει στο μέλλον και, ως εκ τούτου, θα εφαρμόζεται επίσης σε κάθε στήριξη που χορηγείται κατά τον προτεινόμενο κανονισμό.

2.5.

Η ΕΚΤ σημειώνει ότι η θέσπιση του παρόντος κανονισμού δεν μπορεί να έχει επιπτώσεις στη λειτουργία του ΜΣΙ ΙΙ κατά το τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, ο οποίος θα εξακολουθήσει να διέπεται από το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο (7).

Όπου η ΕΚΤ υποδεικνύει τροποποίηση του προτεινόμενου κανονισμού, το παράρτημα περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις διατύπωσης συνοδευόμενες από την αντίστοιχη αιτιολογία.

Φρανκφούρτη, 7 Ιανουαρίου 2013.

Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ

Mario DRAGHI


(1)  COM(2012) 336 τελικό.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 332/2002 της 18ης Φεβρουαρίου 2002 για τη θέσπιση ενός μηχανισμού μεσοπρόθεσμης οικονομικής στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών των κρατών μελών (ΕΕ L 53 της 23.2.2002, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου της 11ης Μαΐου 2010 για τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης (ΕΕ L 118 της 12.5.2010, σ. 1)

(4)  Βλ. συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 16ης-17ης Δεκεμβρίου 2010· (http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/118578.pdf).

(5)  Άρθρο 4 του προτεινόμενου κανονισμού.

(6)  Βλ. δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 της γνώμης CON/2009/37 της 20ής Απριλίου 2009 σχετικά με πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 332/2002 για τη θέσπιση ενός μηχανισμού μεσοπρόθεσμης οικονομικής στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών των κρατών μελών (ΕΕ C 106 της 8.5.2009, σ. 1).

(7)  Συμφωνία της 16ης Μαρτίου 2006 μεταξύ της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών εκτός ζώνης ευρώ για τη θέσπιση των λειτουργικών διαδικασιών του μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών κατά το τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης (ΕΕ C 73 της 25.3.2006, σ. 21).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Προτάσεις διατύπωσης

Κείμενο που προτείνει το Συμβούλιο

Τροποποιήσεις που προτείνει η ΕΚΤ (1)

Τροποποίηση 1

Άρθρο 3 παράγραφοι 2, 3, 7 και 8 και άρθρο 5 παράγραφος 2

«Άρθρο 3

2.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι δυνατόν, με το ΔΝΤ, αξιολογεί τη βιωσιμότητα του χρέους της γενικής κυβέρνησης και τις τρέχουσες ή δυνητικές χρηματοπιστωτικές ανάγκες του οικείου κράτους μέλους και διαβιβάζει την εκτίμηση αυτή στην ΟΔΕ.

3.   Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος καταρτίζει σε συμφωνία με την Επιτροπή, ενεργώντας σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι δυνατόν, με το ΔΝΤ, σχέδιο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής που περιέχει απαιτήσεις πολιτικής και με στόχο την αποκατάσταση βιώσιμης θέσης του ισοζυγίου πληρωμών και την αποκατάσταση της ικανότητάς του να αυτοχρηματοδοτείται πλήρως στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Το σχέδιο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής λαμβάνει δεόντως υπόψη τις συστάσεις προς το οικείο κράτος μέλος βάσει των άρθρων 121, 126 και 148 της Συνθήκης και τις ενέργειές του προκειμένου να συμμορφωθεί προς τις συστάσεις αυτές, στοχεύοντας παράλληλα την επέκταση, ενίσχυση και εμβάθυνση των απαιτούμενων μέτρων πολιτικής.

[…]

7.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, με το ΔΝΤ, παρακολουθεί την πρόοδο που σημειώνεται όσον αφορά την εφαρμογή του προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής μέσω τακτικών αποστολών επιθεώρησης. Ενημερώνει την ΟΔΕ σε τριμηνιαία βάση. Το οικείο κράτος μέλος συνεργάζεται πλήρως με την Επιτροπή και την ΕΚΤ. Παρέχει ιδίως στην Επιτροπή και στην ΕΚΤ όλες τις πληροφορίες τις οποίες αυτές θεωρούν αναγκαίες για την παρακολούθηση του προγράμματος. Το οικείο κράτος μέλος έχει επίσης υποχρεώσεις, οι οποίες ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2.

8.   Η Επιτροπή — σε συνεργασία με την ΕΚΤ και εφόσον είναι δυνατόν με το ΔΝΤ — εξετάζει με το οικείο κράτος μέλος τις αλλαγές που ενδεχομένως χρειάζεται να γίνουν στο πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής του. Το Συμβούλιο, με ειδική πλειοψηφία βάσει σύστασης της Επιτροπής, αποφασίζει για τυχόν αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο πρόγραμμα προσαρμογής.

Άρθρο 5

2.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι δυνατόν, με το ΔΝΤ, αξιολογεί τη βιωσιμότητα του χρέους της γενικής κυβέρνησης και τις τρέχουσες ή δυνητικές χρηματοπιστωτικές ανάγκες του οικείου κράτους μέλους και διαβιβάζει την εκτίμηση αυτή στην ΟΔΕ.»

«Άρθρο 3

2.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι δυνατόν ενδείκνυται, με το ΔΝΤ, αξιολογεί τη βιωσιμότητα του χρέους της γενικής κυβέρνησης και τις τρέχουσες ή δυνητικές χρηματοπιστωτικές ανάγκες του οικείου κράτους μέλους και διαβιβάζει την εκτίμηση αυτή στην ΟΔΕ.

3.   Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος καταρτίζει σε συμφωνία με την Επιτροπή, ενεργώντας σε συνεργασία με την ΕΚΤ λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις της ΕΚΤ, εφόσον η ΕΚΤ αποφασίσει να συμβουλεύσει σχετικά, και, εφόσον είναι δυνατόν ενδείκνυται, ενεργώντας σε συνεργασία με το ΔΝΤ, σχέδιο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής που περιέχει απαιτήσεις πολιτικής και με στόχο την αποκατάσταση βιώσιμης θέσης του ισοζυγίου πληρωμών και την αποκατάσταση της ικανότητάς του να αυτοχρηματοδοτείται πλήρως στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Το σχέδιο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής λαμβάνει δεόντως υπόψη τις συστάσεις προς το οικείο κράτος μέλος βάσει των άρθρων 121, 126 και 148 της Συνθήκης και τις ενέργειές του προκειμένου να συμμορφωθεί προς τις συστάσεις αυτές, στοχεύοντας παράλληλα την επέκταση, ενίσχυση και εμβάθυνση των απαιτούμενων μέτρων πολιτικής. Εφόσον το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος είναι κράτος μέλος, το νόμισμα του οποίου συμμετέχει στον ΜΣΙ II, οι δεσμεύσεις που απορρέουν από τον ΜΣΙ II θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

[…]

7.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον κρίνεται σκόπιμο ενδείκνυται, με το ΔΝΤ, παρακολουθεί την πρόοδο που σημειώνεται όσον αφορά την εφαρμογή του προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής μέσω τακτικών αποστολών επιθεώρησης. Ενημερώνει την ΟΔΕ σε τριμηνιαία βάση. Το οικείο κράτος μέλος συνεργάζεται πλήρως με την Επιτροπή και την ΕΚΤ. Παρέχει ιδίως στην Επιτροπή και στην ΕΚΤ όλες τις πληροφορίες τις οποίες αυτές θεωρούν αναγκαίες για την παρακολούθηση του προγράμματος. Το οικείο κράτος μέλος έχει επίσης υποχρεώσεις, οι οποίες ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2.

8.   Η Επιτροπή — σε συνεργασία με την ΕΚΤ λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις της ΕΚΤ, εφόσον η ΕΚΤ αποφασίσει να συμβουλεύσει σχετικά και εφόσον είναι δυνατόν ενδείκνυται, ενεργώντας σε συνεργασία με το ΔΝΤ — εξετάζει με το οικείο κράτος μέλος τις αλλαγές που ενδεχομένως χρειάζεται να γίνουν στο πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής του. Το Συμβούλιο, με ειδική πλειοψηφία βάσει σύστασης της Επιτροπής, αποφασίζει για τυχόν αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο πρόγραμμα προσαρμογής.

Άρθρο 5

2.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι δυνατόν ενδείκνυται, με το ΔΝΤ, αξιολογεί τη βιωσιμότητα του χρέους της γενικής κυβέρνησης και τις τρέχουσες ή δυνητικές χρηματοπιστωτικές ανάγκες του οικείου κράτους μέλους και διαβιβάζει την εκτίμηση αυτή στην ΟΔΕ.»

Αιτιολογία

Προς αποφυγή οποιασδήποτε αμφιβολίας ως προς το ρόλο του ΔΝΤ είναι αναγκαία η χρήση ομοιόμορφης ορολογίας σε ολόκληρο τον προτεινόμενο κανονισμό. Εξάλλου, ο προτεινόμενος κανονισμός πρέπει να παρουσιάζει συνοχή με άλλες ανάλογες νομικές πράξεις που προβλέπουν ενωσιακή ή μη ενωσιακή οικονομική στήριξη, λ.χ. με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 407/2010, με τη συμφωνία-πλαίσιο για το ΕΤΧΣ και με τη συνθήκη για τον ΕΜΣ.

Με τη διαγραφή των φράσεων «ενεργώντας σε συνεργασία με την ΕΚΤ» στο άρθρο 3 παράγραφος 3 και «σε συνεργασία με την ΕΚΤ» στο άρθρο 3 παράγραφος 8 και την προσθήκη της φράσης «λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις της ΕΚΤ, εφόσον η ΕΚΤ αποφασίσει να συμβουλεύσει σχετικά» σε αμφότερες τις παραγράφους επιδιώκεται να αποτυπωθεί ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να έχει μικρότερο βαθμό συμμετοχής στην κατάρτιση των προγραμμάτων προσαρμογής. Μολονότι το υπόλοιπο του κειμένου που προτείνει το Συμβούλιο προβλέπει ότι η ΕΚΤ έχει έναν ρόλο που μπορεί να περιγραφεί περισσότερο ως ρόλος παρακολούθησης, ο ρόλος της ΕΚΤ στο άρθρο 3 παράγραφοι 3 και 8 θα ήταν αυτός θεσμικού οργάνου που καταρτίζει πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής. Η ΕΚΤ θεωρεί ότι δεν είναι σκόπιμο να αναλάβει τέτοιον ρόλο σχετικά με κράτος μέλος εκτός της ζώνης του ευρώ, δεδομένου ότι η εθνική κεντρική τράπεζα του εν λόγω κράτους μέλους είναι υπεύθυνη για τη νομισματική του πολιτική. Η ΕΚΤ δεν θα πρέπει ως εκ τούτου να παρεμβαίνει στην ανεξάρτητη λήψη αποφάσεων από την εν λόγω εθνική κεντρική τράπεζα μέσω της συμβολής της σε πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής.

Τροποποίηση 2

Άρθρο 3 παράγραφοι 11 και 12

«11.   Σε περίπτωση που το οικείο κράτος μέλος αντιμετωπίζει ανεπάρκεια διοικητικής ικανότητας ή σημαντικά προβλήματα στην υλοποίηση του προγράμματός του, ζητά τεχνική συνδρομή από την Επιτροπή, η οποία μπορεί να συγκροτήσει προς τον σκοπό αυτό, ομάδες εμπειρογνωμόνων με τα κράτη μέλη και άλλα αρμόδια ευρωπαϊκά ή/και διεθνή όργανα. Η τεχνική συνδρομή μπορεί να περιλαμβάνει την παρουσία επιτόπου εκπροσώπου και προσωπικού υποστήριξης για την παροχή συμβουλών στις αρχές σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής.

12.   Ειδικότερα, η σχετική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να προσφέρει στο οικείο κράτος μέλος την ευκαιρία να συμμετάσχει σε ανταλλαγή απόψεων όσον αφορά την πρόοδο που επιτυγχάνεται στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής.»

«11.   Σε περίπτωση που το οικείο κράτος μέλος αντιμετωπίζει ανεπάρκεια διοικητικής ικανότητας ή σημαντικά προβλήματα στην υλοποίηση του προγράμματός του μακροοικονομικής προσαρμογής, ζητά τεχνική συνδρομή από την Επιτροπή, η οποία μπορεί να συγκροτήσει προς τον σκοπό αυτό, ομάδες εμπειρογνωμόνων με τα κράτη μέλη και άλλα αρμόδια ευρωπαϊκά ή/και διεθνή όργανα. Η τεχνική συνδρομή μπορεί να περιλαμβάνει την παρουσία επιτόπου εκπροσώπου και προσωπικού υποστήριξης για την παροχή συμβουλών στις αρχές σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής.

12.   Ειδικότερα, η σχετική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να προσφέρει στο οικείο κράτος μέλος την ευκαιρία να συμμετάσχει σε ανταλλαγή απόψεων όσον αφορά την πρόοδο που επιτυγχάνεται στην εφαρμογή του προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής.»

Αιτιολογία

Προς αποφυγή αμφιβολιών ως προς τον χαρακτήρα του αναφερόμενου προγράμματος, καθώς και για λόγους συνοχής, προτείνεται να γίνεται αναφορά στο «πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής» σε ολόκληρο το κείμενο του προτεινόμενου κανονισμού.

Τροποποίηση 3

Άρθρο 3 παράγραφος 10

«10.   Το αργότερο εντός έξι μηνών από την απόφαση που προβλέπεται στην παράγραφο 9, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία μετά από πρόταση της Επιτροπής, δύναται να αποφασίσει να συνεχίσει τις εκταμιεύσεις, εφόσον κρίνει ότι το οικείο κράτος μέλος συμμορφώνεται με τους συμφωνηθέντες όρους της οικονομικής στήριξης. Σε περίπτωση που η απόφαση αυτή δεν εγκριθεί εντός της προθεσμίας αυτής, ουδεμία περαιτέρω εκταμίευση της ενωσιακής οικονομικής στήριξης πραγματοποιείται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.»

«10.   Το αργότερο εντός έξι μηνών από την απόφαση που προβλέπεται στην παράγραφο 9, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία μετά από πρόταση της Επιτροπής, δύναται να αποφασίσει να συνεχίσει τις εκταμιεύσεις, εφόσον κρίνει ότι το οικείο κράτος μέλος συμμορφώνεται με τους συμφωνηθέντες όρους της οικονομικής στήριξης. Σε περίπτωση που η απόφαση αυτή δεν εγκριθεί εντός της προθεσμίας αυτής, ουδεμία περαιτέρω εκταμίευση της συμφωνηθείσας ενωσιακής οικονομικής στήριξης πραγματοποιείται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.»

Αιτιολογία

Σκοπός της παρούσας πρότασης είναι να καταστεί σαφές ότι η διάταξη δεν αποσκοπεί να αποκλείσει την πρόσβαση σε νέα οικονομική στήριξη, η οποία λ.χ. ενδεχομένως να είναι αναγκαία λόγω συγκεκριμένων εξελίξεων που σημειώνονται εκτός του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.

Τροποποίηση 4

Άρθρο 4 παράγραφος 1

«1.   Η πρόσβαση σε ΠΠΟΟ πρέπει να περιορίζεται στα κράτη μέλη των οποίων η οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση εξακολουθεί να είναι κατά βάση υγιής.»

«1.   Η πρόσβαση σε ΠΠΟΟ πρέπει να περιορίζεται στα κράτη μέλη των οποίων η οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση εξακολουθεί να είναι παραμένει κατά βάση υγιής.»

Αιτιολογία

Η προτεινόμενη τροποποίηση αποσκοπεί να καταστήσει σαφές ότι μόνο κράτη μέλη των οποίων η κατάσταση παραμένει κατά βάση υγιής και δεν πρόκειται να μεταβληθεί σύντομα μπορούν να έχουν πρόσβαση στο ΠΠΟΟ. Η προτεινόμενη αλλαγή έχει ως στόχο να διασφαλίσει ότι η απόκλιση από την ορολογία που έχει μέχρι σήμερα χρησιμοποιηθεί βάσει του νομικού πλαισίου των ΕΤΧΣ/ΕΜΣ δεν εκλαμβάνεται ως ουσιώδης μεταβολή.

Τροποποίηση 5

Άρθρο 5 παράγραφος 5

«5.   Η Επιτροπή και το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος συνάπτουν ΜΣ στο οποίο αναφέρονται λεπτομερώς οι όροι που συνδέονται με το πιστωτικό όριο.»

«5.   Η Επιτροπή και το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος συνάπτουν ΜΣ στο οποίο αναφέρονται λεπτομερώς οι όροι που συνδέονται με το πιστωτικό όριο. Η Επιτροπή ανακοινώνει το ΜΣ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.»

Αιτιολογία

Για λόγους συνοχής με το άρθρο 3 παράγραφος 6 προτείνεται η πρόβλεψη ανακοίνωσης του ΜΣ, στο οποίο αναφέρονται λεπτομερώς οι όροι που συνδέονται με το πιστωτικό όριο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

Τροποποίηση 6

Άρθρο 11 παράγραφος 1

«1.   Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή εκ των προτέρων σχετικά με την πρόθεσή της να προβεί σε άντληση κεφαλαίων από το πιστωτικό όριο, τουλάχιστον 45 ημερολογιακές ημέρες πριν. Λεπτομερείς κανόνες περιλαμβάνονται στην απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5»

«1.   Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή και την ΕΚΤ εκ των προτέρων σχετικά με την πρόθεσή της να προβεί σε άντληση κεφαλαίων από το πιστωτικό όριο, τουλάχιστον 45 ημερολογιακές ημέρες πριν. Λεπτομερείς κανόνες περιλαμβάνονται στην απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5»

Αιτιολογία

Δεδομένου ότι έχουν ανατεθεί στην ΕΚΤ ορισμένες αρμοδιότητες αναφορικά με τη διαχείριση των δανείων, η ΕΚΤ θα πρέπει να ενημερώνεται ταυτόχρονα με την Επιτροπή για την πρόθεση του κράτους μέλους να προβεί σε άντληση κεφαλαίων από το πιστωτικό του όριο.

Τροποποίηση 7

Άρθρο 12 παράγραφος 3

«3.   Μόλις το Συμβούλιο λάβει την απόφαση για χορήγηση δανείου, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να δανειστεί στις κεφαλαιαγορές ή από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα την καταλληλότερη στιγμή μεταξύ των προγραμματισμένων εκταμιεύσεων, ώστε να βελτιστοποιείται το κόστος της χρηματοδότησης και να διαφυλάσσεται η φήμη της ως εκδότη της Ένωσης στις αγορές. Τα κεφάλαια που έχουν αντληθεί αλλά δεν έχουν ακόμη εκταμιευθεί, παραμένουν σε ειδικό λογαριασμό μετρητών ή χρεογράφων, ο χειρισμός του οποίου γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται στις πράξεις εκτός προϋπολογισμού, και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κανένα άλλο σκοπό πλην της παροχής οικονομικής στήριξης σε κράτη μέλη στο πλαίσιο του παρόντος μηχανισμού.»

«3.   Μόλις το Συμβούλιο λάβει την απόφαση για χορήγηση δανείου, ή λάβει αίτημα κράτους μέλους για άντληση κεφαλαίων από το πιστωτικό του όριο, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να δανειστεί στις κεφαλαιαγορές ή από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα την καταλληλότερη στιγμή μεταξύ των προγραμματισμένων εκταμιεύσεων, ώστε να βελτιστοποιείται το κόστος της χρηματοδότησης και να διαφυλάσσεται η φήμη της ως εκδότη της Ένωσης στις αγορές. Τα κεφάλαια που έχουν αντληθεί αλλά δεν έχουν ακόμη εκταμιευθεί, παραμένουν σε ειδικό λογαριασμό μετρητών ή χρεογράφων, ο χειρισμός του οποίου γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται στις πράξεις εκτός προϋπολογισμού, και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κανένα άλλο σκοπό πλην της παροχής οικονομικής στήριξης σε κράτη μέλη στο πλαίσιο του παρόντος μηχανισμού.»

Αιτιολογία

Είναι αναγκαία η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 12 παράγραφος 3, προκειμένου να διευκολύνεται η Επιτροπή στο δανεισμό της από τις κεφαλαιαγορές ή από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στον πλέον κατάλληλο χρόνο στο πλαίσιο όλων των τύπων οικονομικής στήριξης, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης κατά την οποία ένα κράτος μέλος αποφασίζει να προβεί σε άντληση κεφαλαίων από το πιστωτικό του όριο.

Τροποποίηση 8

Άρθρο 14 παράγραφος 2 Διαχείριση των δανείων και των πιστωτικών ορίων

«2.   Το οικείο κράτος μέλος ανοίγει ειδικό λογαριασμό στην εθνική κεντρική τράπεζά του για τη διαχείριση της ληφθείσας οικονομικής στήριξης της Ένωσης. Επίσης καταθέτει το οφειλόμενο βάσει του δανείου κεφάλαιο και τόκους σε λογαριασμό στην ΕΚΤ 14 εργάσιμες ημέρες TARGET2 πριν από την αντίστοιχη προθεσμία εξόφλησης.»

«2.   Το οικείο κράτος μέλος ανοίγει ειδικό λογαριασμό στην εθνική κεντρική τράπεζά του για τη διαχείριση της ληφθείσας οικονομικής στήριξης της Ένωσης. Η κεντρική τράπεζα του οικείου κράτους μέλους ανοίγει ειδικό λογαριασμό στην ΕΚΤ. Το κράτος μέλος, μέσω του λογαριασμού που έχει ανοιχθεί στην κεντρική του τράπεζα, Ε επίσης καταθέτει το οφειλόμενο βάσει του δανείου ή του πιστωτικού ορίου κεφάλαιο και τόκους σε στον αντίστοιχο λογαριασμό στην ΕΚΤ 14 εργάσιμες ημέρες TARGET2 πριν από την αντίστοιχη προθεσμία εξόφλησης.»

Αιτιολογία

Καθίσταται σαφές ότι το κράτος μέλος από μόνο του δεν διαθέτει λογαριασμό στην ΕΚΤ· αντ’ αυτού η κεντρική του τράπεζα ανοίγει λογαριασμό στην ΕΚΤ για λογαριασμό του ιδίου. Συνιστάται επίσης να καταστεί σαφές ότι η διαχείριση δεν αφορά μόνο τα δάνεια, αλλά και τα πιστωτικά όρια, τα οποία αποτελούν διαφορετικά μέσα χρηματοδότησης και ως τέτοια θα απαιτήσουν ο άνοιγμα λογαριασμού στην ΕΚΤ.


(1)  Οι έντονοι χαρακτήρες στο κυρίως κείμενο αφορούν τα σημεία των οποίων την προσθήκη προτείνει η ΕΚΤ. Η χρήση διαγράμμισης στο κυρίως κείμενο αφορά τα σημεία των οποίων τη διαγραφή προτείνει η ΕΚΤ.


Επάνω